Estetyka zen: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
m Robot wspomógł poprawę ujednoznacznienia Chan (religia) – zmieniono link(i) do Chan (buddyzm); zmiany kosmetyczne |
||
Linia 1:
'''Estetyka zen''' – specyficzne podejście do twórczości artystycznej związanej z ideami buddyzmu [[zen]] ([[język chiński|chiń.]] [[
== Estetyka zen ==
Estetyka zen i filozofia zen wyraża się we wszystkich dziedzinach życia: w architekturze, w założeniach ogrodowych, w ceremonii picia herbaty ([[język japoński|jap.]] chadō lub cha-no-yu), w szczególnym kształcie czarek używanych do picia herbaty (i sake), w chińskim malarstwie tuszem epoki [[dynastia Song|Song]], w japońskim malarstwie chińskim tuszem (jap. sumi-e), w literaturze – zwłaszcza poezji ([[Hanshan]] i w japońskim [[haiku]]) i nawet w sztukach walki.
Linia 11:
Ideały estetyczne zen przynajmniej częściowo zawarły się w takich terminach jak:
* prostota, prostota cichego życia – chiń. ''tuo'', kor. ''t'a'', jap. ''ta'' i wiet. ''tha''. Termin ten najbardziej znany jest jako japońskie słowo ''wabi'', które jest po prostu japońskim oddaniem zsinizowanego ''ta''.
* bezpretensjonalna prostota – chiń. ''ji'', kor. ''chǒk'', jap. ''ceki'', wiet. ''tich''. Termin ten najbardziej znany jest jako japońskie słowo ''sabi'', które jest po prostu japońskim oddaniem zsinizowanego ''ceki''.
Obydwa te terminy często występują razem jako '''wabi-sabi'''.
* surowość, powściągliwość, przyciszenie – chiń.
* smutek, nostalgia – chiń.
* ukryta esencja, mistyczna treść dzieła – chiń.
W malarstwie dąży się do uchwycenia wewnętrznej istoty rzeczywistości; może się ona przejawiać w buddzie, pejzażu, zwierzęciu, gałązce bambusa itd.
Malarstwo tuszem jest monochromatyczne; rezygnuje z trójwymiarowości, plastyczności i światłocienia. Obraz redukowany jest czasem do kilkunastu kresek i plam na pustym, neutralnym tle jedwabiu czy papieru ryżowego. Obraz powstaje szybko; tusz wsiąka i wysycha natychmiast i wszelkie poprawki są niemożliwe. Podkreśla to rolę intuicyjnego działania, zgodnego z duchem zen. Mnisi chan i zen stworzyli swobodny styl malarski zwany chiń. chan...
Jednak najwyższą rangę ideową i artystyczną nadaje się [[pejzaż]]owi. Wiąże się to m.in. z tym, że indywidualne, spontaniczne przeżycie, wyzwalane jest głównie przez kontemplację natury, przez wnikanie w jej ''duchową istotę''. Człowiek jest jedynie częścią natury – małą i niewiele znaczącą w porównaniu z całą nieograniczonością i wiecznością otaczającego świata. Wytwarza to szczególne nastawienie, pełne uwielbienia i poczucia pokory do wszystkich przejawów natury. Miarą i symbolem wszechświata jest natura, a nie człowiek. Podsumować to można sentencją ''Prawdziwe piękno dostrzeże ten, kto umie Nieskończoność dokończyć w duchu''.
Linia 48:
* [[Sen-no-Rikyu]]
== Inne sztuki ==
* [[Japońska ceremonia picia herbaty]] - cha-no-yu, cha-do.
* [[Ikebana]]
* [[Ogrody zen]]
* [[Buddyjska architektura]]
* [[Łucznictwo]]
* [[Sztuki walki]]
== Galeria ==
<gallery>
Image:LiBai.jpg|Liang Kai - Przechadzka Libaia
Linia 67:
Image:Basho by Kinkoku c1820.jpg|Styl haiga. Yokoi Kinkoku. Portert Basho. W tle słynne haiku Stary staw i żaba.
Image:Two Patriarchs.jpg|Drugi Patriarcha (?)
Image:Fugai-good-hotei.jpg|Fugai Ekun -
Image:Hokusai, Hotei.jpg|Hokusai - Hotei (chiń. Budai)
</gallery>
== Bibliografia ==
* Heinrich Dumoulin. ''Zen Buddhism: A History. India and China''. Macmillan Publishing Company. Nowy Jork, 1990. ISBN 0-02-908220-X
* Red. Stephan Schuhmacher i Gert Woerner. ''The Encyclopedia of Eastern Philosophy and Religion''. Shambala. Boston, 1989 ISBN 0-87773-433-X
* Heinrich Dumoulin. ''Zen Buddhism: a History. Japan''. Macmillan Publishing Company. Nowy Jork, 1990. ISBN 0-02-908250-1
* Osvald Siren. ''The Chinese on the Art of Painting'' Schocken Books, Nowy Jork 1969 ISBN (brak)
[[Kategoria:Buddyzm zen]]
|