Teodozjusz II (cesarz bizantyński): Różnice pomiędzy wersjami

| Panowanie = [[1 maja]] [[408|408 r.]] – [[28 lipca]] [[450|450 r.]]

| Urodziny = [[10 kwietnia]] [[401|401 r.]]

| Śmierć = [[28 lipca]] [[450|450 r.]] –, [[Konstantynopol]]

'''Teodozjusz II''', Flavius Theodosius (ur. [[10 kwietnia]] [[401]], zm. [[28 lipca]] [[450]]) – najstarszy syn cesarza [[Arkadiusz (cesarz bizantyjskibizantyński)|Arkadiusza]] i wnuk [[Teodozjusz I Wielki|Teodozjusza I Wielkiego]]. Był cesarzem wschodniorzymskim w latach [[408]]–[[450]]408–450 (został nim samodzielnie w wieku 7 lat), choć koronowano go za życia ojca krótko po urodzeniu w [[402]] rroku.

Pozostawał pod przemożnym wpływem kobiet – starszej siostry [[Pulcheria (cesarzowa)|Pulcherii]] i żony [[Atena Eudokia|Ateny-Eudokii]] (matki jego jedynego dziecka – córki [[Licynia Eudoksja|Licynii Eudoksji]]) oraz licznych doradców zwłaszcza prefekta pretorium Antemiusza. Za jego rządów dochodziło do sporów religijnych na tle wyznaniowym (burzenie [[Synagoga|synagog]]) oraz na tle teologicznym ([[nestorianizm]]). Podejmowano wysiłki dyplomatyczne, mające odwrócić niebezpieczeństwo grożące ze strony [[Hunowie|Hunów]]. W latach [[412]]–[[439]]412–439 wzniósł tzw. Mur Teodozjański, na zachód od Muru Konstantyna, który uczynił z [[Konstantynopol]]a największą i najpotężniejszą warownię ówczesnego świata. Znaczne części Muru Teodozjańskiego zachowały się do czasów dzisiejszych.

W latach [[421]]–[[422]]421–422 walczył z perskim imperium [[Sasanidzi|Sasanidów]], a w 423 r.roku po śmierci stryja [[Flawiusz Honoriusz|Honoriusza]] wdał się w konflikt z cesarstwem zachodniorzymskim, popierając roszczenia do tronu ciotki [[Elia Galla Placydia|Galii Placydii]]. Spór zakończył się zwycięstwem Teodozjusza, który obalił w [[425]] r.roku cesarza [[Jan (cesarz rzymski)|Jana]], a na tron zachodni wprowadził syna Galli, [[Walentynian III|Walentyniana III]]. W [[429]] Teodozjusz powołał komisję mającą zebrać ustawy wydane przez [[Konstantyn I Wielki|Konstantyna Wielkiego]] i jego następców. Po pewnych trudnościach w [[438]] ogłoszono ''[[Kodeks Teodozjański|Codex Theodosianus]]''. W [[431]] roku zwołał [[Sobór efeski|sobór w Efezie]], w celu zakończenia sporu wywołanego przez biskupa [[Konstantynopol]]a [[Nestoriusz]]a dotyczącego natury (physis) i osoby (hypostasis) [[Jezus Chrystus|Jezusa]]. Sobór ten dał najsilniejszy teologiczny fundament czci [[Maria z Nazaretu|Matki Bożej]].

{{Tree|ojciec_ojca=[[Teodozjusz I Wielki]]|matka_ojca=[[Aelia Flacylla]]|ojciec_matki=Bauto|matka_matki=NN|ojciec=[[Arkadiusz (cesarz bizantyjskibizantyński)|Arkadiusz]]|matka=[[Aelia Eudoksja]]|osoba='''Teodozjusz II'''}}