Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Cured (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 23:
== Wybór gospodarza ==
 
Ateny zostały wybrane jako organizator Igrzysk w [[5 września]] [[1997]] na 106. sesji MKOl w [[Lozanna|Lozannie]] w [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Wcześniej oczekiwano, że miasto to będzie organizowało [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1996|Igrzyska w 1996]], kiedy to przypadała setna rocznica rozgrywania nowożytnych igrzysk. Liczono, że po 100 latach zawody te powrócą w miejsce, w którym odbyły się po raz pierwszy (zobacz [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1896]]). Ateny przegrały też rywalizację o organizację [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000|IgrzyskaIgrzysk w 2000]], które ostatecznie rozegrane zostały w [[Sydney]]. W 2004 kontrkandydatami Aten były [[Buenos Aires]], [[Kapsztad]], [[Rzym]] i [[Sztokholm]]. Odbyły się cztery tury głosowań.
 
{| class="wikitable" align="links" style="margin-left:.5em;"
Linia 55:
== Przygotowania ==
 
Po dokonaniu wyboru rozpoczęto przygotowania aren sportowych. Podczas siedmioletnich prac [[Międzynarodowy Komitet Olimpijski]] wyrażał wielokrotnie swoje wątpliwości, czy wszystko zostanie przygotowane na czas. Podjęto decyzję o zmianie składu komitetu organizacyjnego, na którego czele stanęła [[Janna Angelopulu-Daskalaki|Gianna Angelopoulos-Daskalaki]]. Przyspieszono tempo prac, aczkolwiek w 2004 podjęto decyzję, że część przewidzianych zadań (m.in. dach nad basenem olimpijskim) nie zostanie ukończona. Obawiano się także, czy Stadion Olimpijski zostanie ukończony na czas. Jeszcze na kilka dni przed rozpoczęciem zawodów na wielu arenach toczyły się ostatnie prace. Tempo przygotowań w Atenach uznawane jest za najwolniejsze w historii, ale sami Grecy twierdzą, że odzwierciedla to ich naturę, gdy wszystkowszystkie prace pozostawione są na ostatnią chwilę. W czasie prac budowlanych zginęło co najmniej 19 osób.
 
Szczególne obawy towarzyszyły także kwestiom bezpieczeństwa w czasie Igrzysk. Ryzyko zamachów terrorystycznych sprawiło, że zwiększono nakłady finansowe na ochronę sportowców i członków ekip. W czasie zawodów Ateny patrolowało około 70 tys. policjantów. W marcu 2004 Grecja zwróciła się do [[NATO]] o pomoc w zabezpieczeniu Igrzysk. Jednocześnie Grecy wyrazili sprzeciw, by niektórym ekipom (np. [[Stany Zjednoczone|USA]], [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] czy [[Izrael]]a) towarzyszyły jednostki ochrony.
Linia 76:
Ceremonia otwarcia odbyła się [[Sierpień 2004#13 sierpnia 2004|13 sierpnia 2004]]. Część artystyczna zawierała prezentację [[Grecja|Grecji]], organizatora Igrzysk, państwa o długiej historii i bogatej kulturze. Pojawiły się postaci z [[mitologia|mitologii greckiej]] oraz charakterystyczne, najbardziej znane dzieła sztuki greckiej od [[kultura minojska|kultury minojskiej]] po współczesność.
 
Później nastąpiła parada 202 reprezentacji narodowych uczestniczących w Igrzyskach, w czasie której wystąpiła jedna z czołowych postaci muzyki klubowej, DJ [[Tiësto|Tiesto]]. Kraje pojawiały się zgodnie z układem liter w [[alfabet grecki|alfabecie greckim]], dlatego kolejność poszczególnych ekip była inna niż zwykle (np. pierwsza weszła ekipa [[Saint Lucia]] ([[język grecki|gr.]] Αγια Λουκια). Tradycja nakazuje, żeby pierwszym krajem maszerującym w paradzie była [[Grecja]], a ostatnim - kraj organizujący Igrzyska, czyli w tym wypadku ponownie Grecja. Szczególne zainteresowanie towarzyszyło pojawieniu się ekip [[Afganistan]]u i [[Irak]]u. Innym gestem olimpijskim byłabył wspólny przemarsz ekip [[Korea Północna|Korei Północnej]] i [[Korea Południowa|Południowej]] pod jednym sztandarem koreańskim. Po raz pierwszy na olimpiadzie pojawiły się państwa [[Kiribati]] i [[Timor Wschodni]]. Po przemarszu sportowców wystąpiła [[Islandia|islandzka]] piosenkarka [[Björk]].
 
Oficjalnego otwarcia Igrzysk dokonał prezydent Grecji [[Konstantinos Stefanopulos|Kostis Stefanopulos]]. Zaszczytu zapalenia [[Znicz olimpijski|znicza olimpijskiego]] dostąpił grecki sportowiec [[Nikolaos Kaklamanakis]].
Linia 377:
MKOl zapowiadał przed tymi Igrzyskami bezwzględną walkę z [[doping wydolnościowy|dopingiem]]. Przeprowadzono ponad 3000 prób antydopingowych. Ujawniono kilkanaście przypadków niedozwolonego wspomagania. Odebrano kilka medali olimpijskich zdobytych przez oszustwo. Najwięcej takich przypadków zanotowano w ekipach Węgier, Grecji, Rosji i Ukrainy.
 
Tuż przed rozpoczęciem Igrzysk wybuchła afera wokół greckich sprinterów [[Konstandinos Kenderis|Konstandinosa Kenderisa]] i [[Ekaterini Thanu|Ekateriny Thanu]], którzy nie stawili się na kontrolę antydopingową. Oboje byli zaliczani do faworytów w swoich konkurencjach. Kolejne wątpliwości przyniosła wiadomość o ich wspólnym wypadku podczas jazdy na motocyklu. Sportowcy znaleźli się w szpitalu z lekkimi obrażeniami. Wiadomość ta została przyjęta z niedowierzaniem i według prokuratury wypadek mógł być zmyślony. Sprawę nadal bada MKOl. Sami sportowcy wycofali się z zawodów, co uniemożliwiło przeprowadzenie kolejnych badań. Sami Grecy nie wierzyli w winę swoich faworytów, coczemu dali wyraz podczas startu biegu na 200m, uniemożliwiając rozpoczęcie tej konkurencji gwizdami.
 
Wykryto nieprawidłowości podczas startów następujących zawodników:
* [[Irina Korżanienko]] (Rosja) - odebrano jej złoty medal w [[pchnięcie kulą|pchnięciu kulą]] po wykryciu niedozwolonego środkuśrodka, zawodniczka nie chciała oddać medalu,
* [[Leonidas Sabanis]] (Grecja) - odebrano mu srebrny medal w [[podnoszenie ciężarów|podnoszeniu ciężarów]], zawodnik twierdził, że jest niewinny,
* odebrano brązowy medal Ukrainkom z [[kajakarstwo|kajakarskiej]] czwórki podwójnej po tym jak w ciele jednej zawodniczki znaleziono ślady niedozwolonych substancji,