Bitwa pod Rosieniami: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
→Po operacji: poprawa linków |
||
Linia 52:
O godz. 5:00 rano 25 czerwca na rozkaz [[Fiodor I. Kuzniecow|Kuzniecowa]] [[Dmitrij Leluszenko|Leluszenko]] zaatakował, mając na celu niemieckie przyczółki niedaleko [[Dyneburg]]a. [[Erich von Manstein|Von Manstein]] został zatrzymany na [[Dźwina|Dźwinie]], ale przeprowadził atak już następnego dnia, uderzając wzdłuż autostrady Dyneburg–[[Ostrów (Rosja)|Ostrów]]. W Rydze w godzinach popołudniowych Niemcy sforsowali wiadukt kolejowy na rzece Dźwina. 30 czerwca wojska radzieckie wycofały się i do 1 lipca były już w pełnym odwrocie w kierunku [[Estonia|Estonii]]. Przed Niemcami otworzyła się wtedy bezcenna szansa. Natychmiastowy marsz naprzód oznaczałby praktyczną niemożliwość obrony [[Petersburg|Leningradu]] przez Rosjan. Rozkazy przekreśliły tą szansę – wojska pancerne miały czekać na piechotę, to oczekiwanie zajęło tydzień.
Gen. płk. [[Fiodor I. Kuzniecow|Kuzniecow]] został usunięty ze stanowiska przez [[Siemion Timoszenko|Timoszenko]] i dowództwo nad [[8 Armia (ZSRR)|8. Armią]] przejął 4 lipca gen. maj. Sobenikow. Timoszenko wydał 29 czerwca dyrektywę dla [[Front Północno-Zachodni (radziecki)|Frontu Północno-Zachodniego]], która zakładała, że w wypadku wycofania się z [[Dyneburg]]a, następną linią obrony ma być rzeka [[Wielikaja (obwód pskowski)|Wielikaja]]. Miano nie szczędzić wysiłków w celu przeniesienia wojsk w ten rejon i utrzymania pozycji za wszelką cenę. Mimo tego obrona na rzece Wielikaja załamała się już 8 lipca, przy czym mosty drogowe i kolejowe zostały zajęte przez Niemców nie tknięte. 9 lipca w godzinach wieczornych padł [[Psków]], tym samym dowódca [[11 Armia (ZSRR)|11. Armii]] otrzymał rozkaz przeniesienia się do [[Dno (obwód pskowski)|Dna]]. Rozpadanie się Frontu Północno-Zachodniego na linii Wielikaja i błyskawiczny atak Niemców w kierunku [[Ługa (rzeka w Rosji)|Ługi]] były niezwykle bolesnymi ciosami dla Rosjan, a sama 8. Armia nieuchronnie spychana była w kierunku [[Zatoka Fińska|Zatoki Fińskiej]]. Jednak ta kilkudniowa przerwa Niemców w oczekiwaniu na piechotę, dała wojskom rosyjskim bezcenny czas na rozlokowanie większej ilości wojska w okolicy [[Petersburg|Leningradu]] i tym samym zapowiadało się, że [[Blokada Leningradu|bitwa o miasto]] będzie długa bardzo ciężka.
{{uwagi}}
| |||