Teodozjusz II (cesarz bizantyński): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
drobne techniczne |
||
Linia 10:
| Śmierć = 28 lipca 450, [[Konstantynopol]]
| Moneta = [[Plik:THEODOSIUS II - RIC X 362 - 250607.jpg|200px]]
| commons = Theodosius Flavius Secundus▼
}}
'''Teodozjusz II''', Flavius Theodosius (ur. [[10 kwietnia]] [[401]], zm. [[28 lipca]] [[450]]) – najstarszy syn cesarza [[Arkadiusz (cesarz bizantyński)|Arkadiusza]] i wnuk [[Teodozjusz I Wielki|Teodozjusza I Wielkiego]]. Był cesarzem wschodniorzymskim w latach 408–450 (został nim samodzielnie w wieku 7 lat), choć koronowano go za życia ojca krótko po urodzeniu w 402 roku.
Pozostawał pod przemożnym wpływem kobiet – starszej siostry [[Pulcheria (cesarzowa)|Pulcherii]] i żony [[Atena Eudokia|Ateny-Eudokii]] (matki jego jedynego dziecka – córki [[Licynia Eudoksja|Licynii Eudoksji]]) oraz licznych doradców zwłaszcza prefekta pretorium Antemiusza. Za jego rządów dochodziło do sporów religijnych na tle wyznaniowym (burzenie [[Synagoga|synagog]]) oraz na tle teologicznym ([[nestorianizm]]). Podejmowano wysiłki dyplomatyczne, mające odwrócić niebezpieczeństwo grożące ze strony [[Hunowie|Hunów]]. W latach 412–439 wzniósł tzw. Mur Teodozjański, na zachód od Muru Konstantyna, który uczynił z [[Konstantynopol]]a największą i najpotężniejszą warownię ówczesnego świata. Znaczne części Muru Teodozjańskiego zachowały się do czasów dzisiejszych.
| |||