Polityka otwartych drzwi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: drobne techniczne |
źródła/przypisy |
||
Linia 2:
'''Polityka otwartych drzwi''' ([[język angielski|ang.]] ''Open Door Policy'') – nazwa polityki [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] wobec [[Chiny|Chin]] na początku [[XX wiek]]u.
Zasady ''polityki otwartych drzwi'' zostały po raz pierwszy sformułowane [[6 września]] [[1899]] roku przez sekretarza stanu [[John Hay|Johna Haya]] w notach skierowanych do mocarstw walczących o podział stref wpływów w Chinach<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Solarz | imię = Jacek | tytuł = Doktryny militarne XX wieku | strony = 510}}</ref>. Stany Zjednoczone, które nie brały udziału w [[wojny opiumowe|wojnach opiumowych]] i nie były wcześniej zainteresowane tworzeniem własnych koncesji w Chinach, po aneksji [[Hawaje|Hawajów]] i zwycięstwie w [[Wojna amerykańsko-hiszpańska|wojnie z Hiszpanią]] zdominowały Pacyfik i postanowiły podjąć ekspansję na rynki dalekowschodnie. W swoich notach Hay wysunął trzy postulaty: aby poszczególne mocarstwa nie naruszały w swoich strefach wpływów interesów innych państw, wprowadzenie jednolitych stawek celnych i nieprowadzenie dyskryminacji handlowej wobec innych mocarstw. Miało to zapewnić Stanom Zjednoczonym równe możliwości ekspansji ekonomicznej w Chinach, bez konieczności uzyskiwania własnej strefy wpływów. Postulaty amerykańskiej ''polityki otwartych drzwi'' zostały bez większych zastrzeżeń przyjęte pozytywnie przez wszystkie państwa z wyjątkiem [[Imperium Rosyjskie|Rosji]].
Pełną realizację ''polityki otwartych drzwi'' umożliwił wybuch [[powstanie bokserów|powstania bokserów]]. [[3 lipca]] [[1900]] roku Hay ogłosił oficjalnie założenia polityki amerykańskiej wobec Chin, opierające się na zasadach niepodzielności chińskiego terytorium i równości wszystkich państw w handlu. Postulaty te zostały uwzględnione w protokole z [[7 września]] [[1901]] roku, kończącym interwencję obcych wojsk w Chinach.
| |||