Wersja z 16:58, 18 wrz 2011 edytuj LaaknorBot (dyskusja \| edycje) 100 453 edycje m robot poprawia no:Mjetsjyslaw Hryb ← poprzednia edycja		Wersja z 17:16, 12 lis 2011 edytuj anuluj edycję Kimodin (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 15 555 edycji Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 23: \| quote = }} '''Mieczysłau Iwanawicz Hryb''' ([[język białoruski\|~~białorus~~biał.]] Мечыслаў Іванавіч Грыб, ~~''Mečysłaŭ Ivanavič Hryb'';~~ [[język rosyjski\|ros.]] Мечислав Иванович Гриб, ''Mieczisław Iwanowicz Grib'', ur. [[29 września]] [[1938]] w Sawiczach k. [[Zdzięcioł]]a) – [[Białoruś\|białoruski]] ~~wojskowy~~milicjant i polityk, w latach 1994–1996 przewodniczący [[Rada Najwyższa Republiki Białorusi\|Rady Najwyższej Republiki Białorusi]] XII kadencji. Od momentu objęcia stanowiska przewodniczącego parlamentu do zaprzysiężenia [[Alaksandr Łukaszenka\|Alaksandra Łukaszenki]] był głową Republiki Białorusi. == Życiorys == W 1959 ukończył Wyższą Szkołę Pożarniczą MSW ZSRR we [[Lwów\|Lwowie]], a w 1967 studia prawnicze<ref name="rfe">{{cytuj stronę \| autor = Ihar Karniej \| url = http://www.svaboda.org/content/transcript/1182357.html \| tytuł = ''Мечыслаў Грыб: "Галоўнае – не спрабаваць дагадзіць"'' \| data dostępu = 12 listopada 2011 \| data = 8 lipca 2008 \| opublikowany = [[Radio Wolna Europa\|Radio Swoboda]] \| język = be }}</ref> w [[Białoruski Uniwersytet Państwowy\|Białoruskim Uniwersytecie Państwowym]]. Hryb rozpoczynał karierę zawodową jako milicjant, ukończył Wyższą Szkołę Milicyjną [[KGB]] we [[Lwów\|Lwowie]]. Karierę w białoruskim MSW zakończył w stopniu generała. Od 1985 pełnił funkcję I sekretarza KGB w [[Witebsk]]u oraz sprawował mandat deputowanego do [[Rada Najwyższa Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej\|Rady Najwyższej Białoruskiej SRR]]. Od 1959 służył w milicji. Początkowo był inspektorem ochrony przeciwpożarowej w Wydziale Spraw Wewnętrznych rejonu pliskiego w [[obwód witebski\|obwodzie witebskim]]. Od początku lat 60. pracował w organach milicji [[Witebsk]]a i obwodu witebskiego. W latach 1981–1985 pełnił funkcję naczelnika wydziału ochrony porządku publicznego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Białoruskiej SRR. Od 1985 do 1990 kierował Wydziałem Spraw Wewnętrznych obwodu witebskiego. W 1993 otrzymał nominację na generała-porucznika milicji. Po rozpadzie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR]] reprezentował w parlamencie tzw. frakcję konserwatywną, opowiadającą się przeciwko reformom wolnorynkowym. Pozostał zwolennikiem integracji gospodarczej i politycznej z [[Rosja\|Rosją]] oraz przeciwnikiem rozliczeń z okresem [[komunizm]]u. 28 stycznia 1994 wybrano go przewodniczącym Rady Najwyższej Białorusi. W 1985 stał na czele grupy operacyjno-śledczej, która doprowadziła do zatrzymania sprawcy zabójstw 43 kobiet, popełnionych na terenie obwodu witebskiego w latach 1971–1985. Jednocześnie ustalono, że w toku wcześniejszych postępowań 13 osób zostało bezpodstawnie skazanych, w tym na jednej wykonano wyrok śmierci. Śledztwo wykazało szereg nieprawidłowości w działaniu wymiaru sprawiedliwości<ref name="rfe"/>. Od 1973 do 1981 zasiadał w rejonowych i miejskich radach deputowanych. Od 1985 był deputowanym rady obwodowej. W 1990 został wybrany do [[Rada Najwyższa Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej\|Rady Najwyższej Białoruskiej SRR]], która w 1991 przekształciła się w [[Rada Najwyższa Republiki Białorusi\|Radę Najwyższą Republiki Białoruś]]. Zasiadał w Prezydium Rady, przewodniczył komisji bezpieczeństwa narodowego, obrony i walki z przestępczością oraz komisji praw człowieka przy Prezydium Rady Najwyższej. 28 stycznia 1994 został wybrany na stanowisko przewodniczącego Rady Najwyższej. Pełnił obowiązki głowy państwa do momentu zaprzysiężenia pierwszego prezydenta. Pod jego przewodnictwem 15 marca 1994 Rada Najwyższa przyjęła Konstytucję Republiki Białoruś. W 1995 uzyskał reelekcję do Rady Najwyższej kolejnej kadencji. W kolejnych latach związał się ze środowiskami opozycyjnymi wobec prezydenta [[Alaksandr Łukaszenka\|Alaksandra Łukaszenki]]. Od 1996 członkiem [[Białoruska Socjaldemokratyczna Partia (Ludowa Hramada)\|Białoruskiej Socjaldemokratycznej Partii "Ludowa Hromada"]] (od 1999 do 2001 pełnił funkcję pierwszego wiceprzewodniczącego). W [[wybory prezydenckie na Białorusi w 2006 roku\|wyborach prezydenckich w 2006]] był członkiem sztabu wyborczego [[Alaksandr Kazulin\|Alaksandra Kazulina]]<ref name="rfe"/>. Przewodniczy Białoruskiemu Stowarzyszeniu Euroatlantyckiemu. Zasiada w Radzie Nadzorczej Białoruskiego Komitetu Helsińskiego. W latach 2000–2004 kierował systemem koordynacji społecznej obserwacji wyborów na Białorusi. W 1994 otrzymał tytuł Zasłużonego Prawnika Białorusi. Jest katolikiem, ma żonę i dwoje dzieci. == Wybrane publikacje == * ''Biełaruś na szliachach niezależnasci'', Mińsk 1994 * ''Na histarycznym skryżawanni'', Mińsk 1996 * ''Ucziebnoje posobije po obszczej czasti ugołownogo prawa Riespubliki Biełarus´'', Mińsk 1999 * ''Wybory dieputatow Pałaty priedstawitielej Nacionalnogo sobranija Riespubliki Biełarus´. Fakty i kommentarii'', Mińsk 2000 (współaut.) * ''Wybory priezidienta Riespubliki Biełarus´ w 2001 g. Fakty i kommentarii'', Mińsk 2002 (współaut.) {{Przypisy}} == Źródła == * {{cytuj stronę \| url = http://new.racyja.com/node/17495?entry=114 \| tytuł = ГРЫБ Мечаслаў Іванавіч \| data dostępu = 12 listopada 2011 \| praca = Хто ёсць хто ў Беларусі \| opublikowany = new.racyja.com \| język = be }} * {{cytuj stronę \| url = http://www.belhelcom.org/node/12443 \| tytuł = Мечыслаў Грыб \| data dostępu = 12 listopada 2011 \| opublikowany = belhelcom.org \| język = be \| język2 = ru \| język3 = en }} {{DEFAULTSORT:Hryb, Mieczysłau}} [[Kategoria:Absolwenci Wydziału Prawa Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego]] [[Kategoria:Białoruscy funkcjonariusze rosyjskich i radzieckich służb specjalnych]] [[Kategoria:Białoruscy generałowie]] [[Kategoria:Deputowani do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji]] [[Kategoria:Deputowani do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji]]

Mieczysłau Hryb: Różnice pomiędzy wersjami