Markos Wafiadis: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.1) (robot dodaje: da:Markos Vafiadis |
m →Lata II wojny światowej i wojny domowej: drobne redakcyjne, poprawa linków |
||
Linia 7:
== Lata II wojny światowej i wojny domowej ==
W maju 1941, po [[Plan Marita|inwazji armii niemieckiej]] na Grecję, uciekł z Gawdos i rozpoczął podziemną działalność przeciw okupacji niemieckiej, początkowo na Krecie, później w Atenach i Salonikach. W 1942 wybrano go do Centralnego Komitetu partii i wyznaczono opiekunem organizacji partyjnej KPG w lewicowej, republikańskiej Greckiej Ludowej Armii Wyzwoleńczej (ELAS), w greckiej prowincji Macedonia. W maju 1944 Wafiadisa wybrano delegatem z Salonik na krajowy zjazd w miejscowości Koryschades, jednak nie mógł w nim uczestniczyć. W listopadzie 1944, wszedł w spór z legendarnym założycielem ELAS i także jednym z głównych dowódców partyzanckich, także komunistą, [[Aris Weluchiotis|Arisem Weluchiotisem]], nie ufającym [[Alianci|Aliantom]]. Welouchiotis podkreślał, jako najważniejszy cel ELAS, walkę o [[suwerenność]] Grecji i rzeczywistą, ludową demokrację, ale jeszcze nie o [[leninizm|komunizm]], którego wprowadzanie byłoby przedwczesne<ref>Przemówienie A.Velouchiotisa w trakcie wiecu EAM, w mieście Larisa, w/g książki C. M. Woodhouse "The Struggle for Greece 1941-1949". C.M.W. sprawował wtedy obowiązki dowódcy Brytyjskiej Misji Wojskowej przy greckim Ruchu Oporu.</ref>.
Układem z Warkizy<ref>wybór fragmentów umowy z
Poczynając od zimy 1945/1946, sytuacja bytowa uciekinierów stała się bardzo trudna. Gotowość udzielenia pomocy zgłosiły Bułgaria, Jugosławia i Albania, wiążąc ją jednak z warunkami politycznymi i ideologicznymi. Wafiadis, jako były dowódca partyzantów północnej Grecji, doszedł wtedy do porozumienia z Nikolaosem Zachariadisem, sekretarzem generalnym w Komunistycznej Partii Grecji, w sprawie utworzenia ideowo-komunistycznej Demokratycznej Armii Grecji (DSE), która jako "formalne" wojsko partyzanckie, mogłaby stać się odbiorcą zagranicznej pomocy.
|