Aris Weluchiotis: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Potępienie idei komunistycznych już uniemożliwiłoby dalszą działalnośc w KPG. Tam chodziło o odżegnanie się od "działań wywrotowych". I faktycznie, że cała prawie KPG stała potem, do jesieni 1946 jawiła się obrońcą demokracji.
sadyzm, a okrucieństwo Weluchitisa, w stopniu całkowicie niezbędnym, dla osiągania dalekosiężnych celów, to dwie różne sprawy, jak wyjaśnia to C.M. Woodhouse, Struggle for Greece 1941-1949. Dodam potem odnośnik i cytat.
Linia 4:
Pochodził z [[Lamia|Lamii]], z wykształcenia był [[agronom]]em. Do [[Komunistyczna Partia Grecji|Komunistycznej Partii Grecji]] (KKE) wstąpił w wieku dziewiętnastu lat<ref name="clogg">{{cytuj książkę | autor = Clogg R.| tytuł = Historia Grecji nowożytnej| wydawca = Książka i Wiedza| miejsce = Kraków| rok = 2006| strony = 312-313| isbn = 83-05-13465-2}}</ref>. W czasie rządów [[Joanis Metaksas|Metaksasa]] został aresztowany i zwolniony po podpisaniu deklaracji, iż publicznie wyrazi skruchę i potępienie wobec działań wywrotowych. Uczestniczył jeszcze w działalności partii, lecz odtąd traktowany był z rezerwą, jak wszystkie osoby, podpisujące analogiczne oświadczenia <ref name="clogg"/>.
 
Walczył w [[wojna grecko-włoska 1940–1941|wojnie grecko-włoskiej lat 1940-1941]]. Na początku 1942 utworzył pierwszy oddział ELAS, stając na jego czele pod pseudonimem Aris Weluchiotis, ukutym od góry [[Weluchi]] i mitycznego boga wojny [[Ares]]a<ref name="clogg"/>. W nocy z 25 na 26 listopada 1942 na czele swojego zgrupowania, razem z oddziałem EDES [[Napolen Zerwas|Napoleona Zerwasa]] i grupą komandosów brytyjskich przeprowadził jedną z najbardziej spektakularnych akcji antyfaszystowskiego ruchu oporu w okupowanej Europie – wysadzenie wiaduktu w [[Gorgopotamos]]<ref name="clogg"/>. Stał się najsłynniejszym dowódcą ELAS, chociaż zarzucano mu sadyzm w stosunkuokrucieństwo dowobec podwładnych (przy osobistej odwadze)<ref>{{cytuj książkę | autor = Bonarek J., Czekalski T., Sprawski S., Turlej S.| tytuł = Historia Grecji| wydawca = Wydawnictwo Literackie| miejsce = Kraków| rok = 2005| strony = 585| isbn = 83-08-03819-0}}</ref>. Po akcji w Gorgopotamos został ponadto ''protokapetaniosem'' ELAS – jednym z przywódców ruchu obok głównodowodzącego gen. [[Stefanos Sarafis|Stefanosa Sarafisa]] i komisarza politycznego [[Jeorjos Siandos|Jeorjosa Siandosa]]<ref name="clogg"/>. Od wiosny 1944 walczył na [[Peloponez]]ie z [[antykomunizm|antykomunistycznymi]] batalionami bezpieczeństwa, uzbrajanymi przez Niemców, podlegających kolaboracyjnemu rządowi Grecji. Od jesieni 1944 uczestniczył w represjach ELAS przeciwko kolaborantom<ref name="clogg"/>.
 
Przeciwnik [[porozumienie z Warkizy|porozumienia z Warkizy]], które uznał za kapitulację przed [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]]; był zdania, że tylko kontynuowanie walki zbrojnej pozwoli na przejęcie władzy w Grecji przez KKE. Odrzucił stanowisko przywódców partii, którzy postanowili dążyć do zdobycia władzy drogą parlamentarną i razem z grupą zwolenników na nowo założył oddział partyzancki. 17 czerwca 1945 został z tego powodu oskarżony o zdradę KKE<ref name="clogg"/>. 18 czerwca 1945 w pobliżu wsi Mesunda jego siły zostały otoczone przez oddział Gwardii Narodowej<ref name="clogg"/>. Najprawdopodobniej popełnił wówczas [[samobójstwo]]<ref name="clogg"/><ref name="grecja"/>, chociaż istnieje również wersja, by został zdradzony i zabity z powodu przeciwstawienia się oficjalnemu stanowisku partii<ref>C.M. Woodhouse, ''The Struggle for Greece, 1941-1949'', ISBN 1-85065-487-5, s. 4-5</ref>. Jego głowa została wystawiona na rynku w Trikoli<ref name="grecja">{{cytuj książkę | autor = Bonarek J., Czekalski T., Sprawski S., Turlej S.| tytuł = Historia Grecji| wydawca = Wydawnictwo Literackie| miejsce = Kraków| rok = 2005| strony = 585| isbn = 83-08-03819-0}}</ref>.