Bitwa pod Rosieniami: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Operacja: dr. językowe
Linia 38:
 
[[Plik:Bundesarchiv Bild 101I-209-0091-11, Russland-Nord, russischer Panzer KW-2.jpg|thumb|250px|Radziecki czołg [[KW-2]], czołg tego typu powstrzymywał natarcie niemieckiej [[6 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|6. Dywizji Pancernej]] przez cały jeden dzień<ref> Steve Newton, Panzer Operations on the Eastern Front - The Memoirs of General Raus, 2003, p. 33</ref>. Na zdjęciu niemieccy żołnierze oglądają zniszczony KW-2]]
Właśnie tu niemieckie siły po raz pierwszy spotkały się z ciężkimi czołgami radzieckimi [[KW (czołg)|KW]]. [[2 Dywizja Pancerna (ZSRR)|2. Dywizja Pancerna]] gen. E.N. Soliankina z [[3 Korpus Zmechanizowany (ZSRR)|3. Korpusu Zmechanizowanego]] zaatakowała i zniszczyła jednostki niemieckiej [[6 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|6. Dywizji Pancernej]]<ref>Steve Newton, Panzer Operations on the Eastern Front - The Memoirs of General Raus, 2003, p13</ref><ref group="uwaga">Była to [[Kampfgruppe|grupa bojowa]] von Seckendorffa składająca się ze 114. Zmotoryzowanego Pułku Piechoty, 57. Zwiadowczego Batalionu Pancernego, jednej kompanii 41. Batalionu Niszczycieli Czołgów oraz 6. Batalionu Motocykli (rankiem).</ref><ref group="uwaga">Podczas [[Atak Niemiec na ZSRR|inwazji na Związek Radziecki]] niemiecka [[6 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|6. Dywizja Pancerna]] posiadała razem 245 czołgów, w tym 47 [[Panzerkampfwagen II|PzKpfw II]], 155 [[Panzerkampfwagen 35(t)|PzKpfw 35(t)]], tylko 30 [[Panzerkampfwagen IV|PzKpfw IV]], 5 czołgów dowodzenia Panzerbef 35(t) oraz 8 kolejnych Panzerbef.</ref> w pobliżu [[Skaudwile|Skaudwili]] w dniu 23 czerwca. Niemieckie czołgi [[Panzerkampfwagen 35(t)|PzKpfw 35(t)]] oraz broń przeciwpancerna były nieskuteczne w walce z radzieckimi czołgami ciężkimi. Niektóre z tych radzieckich czołgów, niemając już amunicji, potrafiły się zbliżyć i zniszczyć niemiecką broń przeciwpancerną dosłownie rozjeżdżając ją<ref>Zaloga 1995, pp 17–18.</ref><ref>Steve Newton, Panzer Operations on the Eastern Front - The Memoirs of General Raus, 2003, p21-p25</ref><ref group="uwaga">Czołgi te udawało się ostatecznie zniszczyć przy użyciu przez baterie dział przeciwlotniczych [[8,8 cm Flak 18|Flak 18 kal. 88 mm]] lub 100 mm armaty polowe przystosowane do roli dział przeciwpancernych.</ref>. Niemieckie próby zniszczenia opancerzonych gigantów koncentrowały się w pierwszej kolejności na unieruchomieniu ich poprzez zniszczenie [[Gąsienicowy układ bieżny|gąsienic]], a następnie ostrzelaniu artylerią przeciwlotniczą lub wysadzeniu ich z bliskiej odległościbliska przy użyciu [[granat przeciwpancerny|granatów przeciwpancernych]].
 
Następnego dnia pojedynczy ciężki czołg [[KW-2]] na skrzyżowaniu w pobliżu [[Rosienie|Rosieni]] zdołał odciąć jednostki niemieckiej [[6 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|6. Dywizji Pancernej]], które wcześniej ustanowiły przyczółki na [[Dubissa|Dubissie]]. Czołg ten powstrzymywał atak niemieckiej dywizji przez cały dzień, będąc cały czas atakowany przez różnoraką broń przeciwpancerną, aż w końcu skończyła mu się amunicja<ref>Zaloga 1995, pp 18–19.</ref><ref>Steve Newton, Panzer Operations on the Eastern Front - The Memoirs of General Raus, 2003, p33</ref><ref group="uwaga">Gen. [[Erhard Raus]], dowódca [[Kampfgruppe]] Raus należącej do [[6 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|6. Dywizji Pancernej]], nie zgadza się z tak opisywanym przebiegiem wydarzenia, jakoby 6. Dywizja Pancerna była powstrzymywana przez pojedynczy czołg. Według niego radziecki czołg został uszkodzony przez kilka pocisków z działa przeciwlotniczego [[8,8 cm Flak 18|Flak 18]] od tyłu, podczas gdy w tym samym czasie zajmował się ostrzeliwaniem czołgów [[Panzerkampfwagen 35(t)|PzKpfw 35(t)]] wchodzących w skład 65. Batalionu Pancernego. Załoga KW-2 została zabita przez grenadierów z oddziału [[Wojska inżynieryjne|inżynieryjnego]], którzy wrzucili do wnętrza czołgu granaty przez dwie dziury wybite przez pociski z niemieckich dział, w tym samym czasie wieża radzieckiego czołgu znowu zaczęła się obracać. Kolejne pięć lub sześć strzałów nie przebiło pancerza czołgu. Załoga została prawdopodobnie tylko ogłuszona przez pociski, które przebiły pancerz wieży. Po zakończeniu walki załoga radzieckiego czołgu została pochowana z honorami w pobliżu przez niemieckich żołnierzy z jednostki, która na początku nie mogła zniszczyć nieprzyjacielskiego czołgu.</ref><ref group="uwaga">[[Kampfgruppe]] Raus składała się z 11. Pułku Pancernego, jednego batalionu z 4. Zmotoryzowanego Pułku Piechoty, 1. oraz 3. Batalionu 76. Pułku Artylerii, jednej kompanii 57. Batalionu Pancernego Saperów, jednej kompanii z 41. Batalionu Niszczycieli Czołgów, jednej baterii z 2. Batalionu 411. Pułku Artylerii Przeciwlotniczej oraz 6. Batalionu Motocyklów (popołudniu).</ref>.