Félix d’Hérelle: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dod {{DEFAULTSORT:}} |
drobne redakcyjne |
||
Linia 10:
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] d'Herelle wraz ze swoim zespołem produkował leki na potrzeby armii [[ententa|ententy]]. W roku [[1915]] [[Wielka Brytania|brytyjski]] [[bakteriologia|bakteriolog]] [[Frederick Twort]] opisał drobnoustroje zabijające komórki [[bakterie|bakteryjne]], d'Herelle dowiedział się o odkryciu we wrześniu [[1917]] roku i podjął się zakończonej sukcesem próby wyizolowania owych mikroorganizmów, pierwsze bakteriofagi wyizolował w początkach [[1919]] roku z kurzych odchodów. Już w sierpniu tego samego roku zakończyło się sukcesem leczenie bakteriofagami pierwszego pacjenta chorego na [[Dyzenteria|dyzenterię]].
W roku [[1925]] w związku z dalszymi sukcesami innych naukowców w terapiach fagowych d'Herelle został przez [[
Wkrótce potem d'Herelle został zatrudniony przez ''Conseil Sanitaire, Maritime et Quarantenaire d'Egypte'' w [[Aleksandria|Aleksandrii]], które miało za zadanie powstrzymać epidemie [[cholera|cholery]] wśród pielgrzymów [[islam|muzułmańskich]] wracających z [[Mekka|Mekki]]. Do tego celu wykorzystał on fagi uzyskane w czasie podróży do [[indochiny|Indochin]] w [[1920]] roku. Następnie udał się do [[Indie|Indii]], gdzie podjął się podobnego zadania. Dzięki jego pracy z ubogich dzielnicach śmiertelność cholery spadła z 60 do 8 procent.
|