Otto Stern: Różnice pomiędzy wersjami

Był wnukiem bogatego kupca żydowskiego, właściciela żorskiego młyna Abrahama Sterna. Ojciec Ottona nazywał się Oskar, a matka Eugenia (z domu Rosenthal). Otto był najstarszym spośród pięciorga rodzeństwa: Otto, Berta, Kurt, Lota i Liza. W 1892 r. Sternowie przeprowadzili się do [[Wrocław]]ia.

 

 

W tym samym roku poszedł za [[Albert Einstein|Albertem Einsteinem]] na [[Uniwersytet Praski]], a następnie w [[1913]] – na Politechnikę w [[Zurych]]u. W Szwajcarii zawarł znajomość z takimi wybitnymi fizykami jak [[Ehrefest]] i [[Max von Laue|Laue]]. W tym czasie jego finansowa niezależność pozwoliła mu obrać miejsce pracy bez oglądania się na osiąganie większych korzyści materialnych. W [[1913]] r. otrzymał w Wyższej Szkole Technicznej w Zurychu ''venia legendi'', czyli prawo prowadzenia własnych odczytów. Stał się tym samym tzw. ''[[Privatdozent]]'', co uprawniało go do prowadzenia wykładów na uniwersytetach jednak bez prawa do wynagrodzenia za przeprowadzane wykłady. W latach pierwszej wojny światowej od sierpnia [[1914]] r. do zakończenia, służył w armii pruskiej jako żołnierz szeregowy w różnych jednostkach technicznych. Po klęsce Prus powrócił do Frankfurtu, gdzie nadal poświęcał się pracy naukowej. Habilitował się we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie]] w [[1915]]. Od [[1919]] współpracował z [[Max Born|Maxem Bornem]].