Heim ins Reich: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
Pernambuko (dyskusja | edycje) →Przygotowania do przesiedleń: linki zewnętrzne, drobne redakcyjne |
||
Linia 70:
</blockquote>
Przesiedlenia Niemców z południowej i wschodniej Europy były możliwe na tak dużą skalę dzięki wcześniejszym wysiedleniom Żydów oraz Polaków z terenów przedwojennej Polski włączonych w granice III Rzeszy. Równolegle z przesiedleniami Niemców z innych europejskich państw miało miejsce również wysiedlanie obywateli przedwojennej Polski z terenów Wielkopolski, Pomorza, Śląska, [[Rejencja kaliska|ziemi łódzkiej]], Zamojszczyzny, Mazowsza itp. Na Śląsku po decyzji [[Heinrich Himmler|Heinricha Himmlera]] w połowie 1942 roku utworzono specjalny [[Obozy dla Polaków (Polenlager) na Śląsku|system obozów koncentracyjnych dla Polaków pod nazwą "Polenlager"]] służących do przetrzymywania wysiedlanych Polaków, którzy mieli zrobić miejsce dla przesiedlanych w ramach akcji Heim ins Reich Niemców ze wschodu.<ref>Roman Harbar, Zofia Tokarz, Jacek Wilczur, "Czas niewoli, czas śmierci", Interpress, Warszawa 1979</ref><ref>Roman Z. Hrabar, ''Niemieckie obozy dla Polaków na Śląsku w czasie II wojny światowej "Polenlager"'', Śląski Instytut Naukowy w Katowicach, Wydawnictwo "Śląsk", 1972</ref>
* Przesiedleń Niemców ze wschodu, z terenów zajętych przez ZSRR, dokonywano na tereny Kraju Warty po wysiedleniu 680 tys. Polaków i Żydów w latach 1939–1940. W Wielkopolsce osiedlono ponad 50 tys. Niemców z [[Wołyń|Wołynia]], z [[Galicja|Galicji]] – ponad 50 tys., z [[Podlasie|Podlasia]] – prawie 10 tys. Zgodnie z porozumieniem z ZSRR, rozpoczęto w 1940 r. politykę „repatriacji” dziesiątek tysięcy Niemców z [[Besarabia|Besarabii]], [[Bukowina południowa|Bukowiny]] i innych części Rumunii. Istniały plany sprowadzenia na te tereny Niemców zamieszkujących obie Ameryki.
| |||