Szarża pod Prunaru: Różnice pomiędzy wersjami

'''SzarżąSzarża pod Prunaru''' – szarża rumuńskich ułanów (Roşiori) z 2. pułku kawalerii, podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] w dniu 28 listopada 1916.

Jesienią 1916 połączone siły Niemiec i [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]], wsparte przez oddziały [[Bułgaria|bułgarskie]] i [[Imperium osmańskie|tureckie]] dążyły do zamknięcia i zniszczenia sił rumuńskich, znajdujących się pomiędzy [[Karpaty|Karpatami]], a [[Dunaj]]em. Kluczową rolę odgrywały działania nad rzeką [[Argeş]] zmierzające do opanowania [[Bukareszt]]u.

27 listopada 1916 tzw. Grupa Koscha (złożona z niemieckiej 217. dywizji piechoty, 26. tureckiej dywizji piechoty i dywizji kawalerii Colmara Freiherr von der Goltza), dowodzona przez gen. Roberta Koscha ruszyła z [[Zimnicea|Zimnicei]] w kierunku Bukaresztu. W tym czasie pomocnicze uderzenie w kierunku [[Giurgiu]] rozpoczęły dwie dywizje bułgarskie (1. i 12. dywizje piechoty). Próbę zatrzymania głównego uderzenia niemieckiego na rzece [[Teleorman]] podjęła 18. dywizja piechoty (dowodzona przez gen. Alexandru Referandru). Kiedy wieś Prunaru zająłzostała zajęta przez batalion niemieckich [[strzelcy alpejscy|strzelców alpejskich]], zaistniała realna groźba okrążenia rumuńskiej dywizji. Aby otworzyć drogę odwrotu dywizji, gen. Referandru wydał rozkaz przeprowadzenia szarży 2. pułkowi kawalerii (tzw. Roşiori), wspartemu przez 43. brygadę mieszaną.

Rankiem 28 listopada na obrzeżach wsi Prunaru doszło do zaciekłych walk pomiędzy częścią 43. brygady, a niemieckimi strzelcami alpejskimi. W gęstej mgle Niemcy rozpoczęli manewr okrążania oddziałów rumuńskich. Wtedy kilkutysięczny pułk kawalerii, z grzbietu dominującego nad wsią Prunaru, uderzył na pozycje niemieckie. Większość kawalerzystów została spieszona. Główną rolę w przełamaniu pozycji niemieckich miała odegrać szarża na wieś Prunaru, którą dowodził pułkownik Gheorghe Naumescu, a poszczególnymi [[szwadron]]ami: kapitan Marin Vasiliescu, [[porucznik|porucznicy]] Ion Danescu i Alexandru Budac.