Wersja z 00:25, 29 gru 2011 edytuj Andros64 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 98 432 edycje m →‎Bibliografia, literatura, linki: drobne techniczne ← poprzednia edycja		Wersja z 00:25, 29 gru 2011 edytuj anuluj edycję Andros64 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 98 432 edycje m drobne techniczne (poprawa ISBN) następna edycja →
Linia 4: Służył w [[Armia Imperium Rosyjskiego\|armii carskiej]] , uczestniczył w [[wojna rosyjsko-japońska\|wojnie rosyjsko-japońskiej]] [[1904]]-[[1905]]. W [[1906]] otrzymał stopień pułkownika, a w [[1912]] generała-majora. Adiutant generalny [[Mikołaj II Romanow\|Mikołaja II]]. W czasie [[I wojna światowa\|I wojny światowej]] dowodził m.in. 1 kawaleryjską dywizją gwardii i 34 korpusem armijnym [[Armia Imperium Rosyjskiego\|Armii Imperium Rosyjskiego]]. [[29 kwietnia]] [[1918]] z poparciem [[Armia Cesarstwa Niemieckiego\|armii niemieckiej]], okupującej Ukrainę od [[Traktat brzeski\|traktatu brzeskiego]], przejął władzę w [[Ukraińska Republika Ludowa\|Ukraińskiej Republice Ludowej]] i obwołał się [[hetman]]em. Nastąpiło to w konsekwencji porozumienia Skoropadskiego z gen. [[Wilhelm Groener\|Wilhelmem Groenerem]], wówczas szefem marszałka [[Hermann von Eichhorn\|von Eichhorna]], dowódcy wojsk okupacyjnych na Ukrainie<ref>Jan Jacek Bruski, ''Petlurowcy'', Kraków 2004, Wyd. Arcana , ISBN 83-86225-03-~~337-40~~3 , s.46-47</ref>. URL zmieniła nazwę na [[Hetmanat]] (''Państwo Ukraińskie''), które pozostawało pod protektoratem [[Armia Cesarstwa Niemieckiego\|wojsk niemieckich]] i [[Armia Austro-Węgier\|austro-węgierskich]], jednocześnie osłaniających kraj od agresji ze strony [[RFSRR\|Rosji Sowieckiej]] i inwazji [[Armia Czerwona \|Armii Czerwonej]]. Władzę hetmańską sprawował do [[14 grudnia]] [[1918]], mianując kilka gabinetów ministerialnych opartych o środowiska konserwatywne. Po klęsce [[Państwa centralne\|Państw Centralnych]] w I wojnie światowej, [[Rozejm w Compiègne (1918)\|zawieszeniu broni na froncie zachodnim]] ([[11 listopada]] [[1918]] r.) i - w konsekwencji jego warunków - rozpoczęciu wycofywania wojsk niemieckich tzw. [[Ober-Ost]]u ze wschodu, Skoropadski (znany dotychczas z poglądów monarchistycznych) zmienił swoją taktykę i wypowiedział się za natychmiastowym zjednoczeniem Ukrainy z państwem rosyjskim<ref>K. Grunberg, B. Sprengel, ''Trudne sąsiedztwo'', Warszawa 2005, s. 250, 251</ref>. W późniejszych dniach został obalony przez [[Symon Petlura\|Symona Petlurę]] z pomocą korpusu [[Strzelcy Siczowi\|Strzelców Siczowych]] w grudniu 1918. Wyjechał z Kijowa w przebraniu wraz z wycofującymi się Niemcami.

Pawło Skoropadski: Różnice pomiędzy wersjami