Polski Fiat 125p: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Pitak (dyskusja | edycje)
Pitak (dyskusja | edycje)
Linia 35:
'''Polski Fiat 125p''' – [[autosegment D|samochód osobowy klasy średniej]] produkowany w [[Fabryka Samochodów Osobowych|FSO]] na [[Żerań|Żeraniu]] od 28 listopada 1967<ref name="PRL">{{cytuj książkę |nazwisko= Zakrzewski|imię= Adam|tytuł= Auto-Moto PRL|wydawca= Demart SA|miejsce= Warszawa |rok= 2010 |id= |isbn= 978-83-7427-484-5 |strony= 254}}</ref> do 29 czerwca 1991 na podstawie [[Licencja (prawo)|umowy licencyjnej]] z włoską firmą [[FIAT]] z 1965 roku. Po wygaśnięciu licencji w 1983 roku nazwę zmieniono na '''FSO 125p'''.
 
Samochód został wprowadzony jako następca dla przestarzałej [[FSO Warszawa|Warszawy 223/224]]. Konstrukcyjnie był połączeniem włoskich modeli [[Fiat 1300/1500|1300/1500]] i [[Fiat 125|125]]. Do napędu używano benzynowych silników [[R4 (silnik)|R4]] [[OHV]] o pojemności 1,3 i 1,5 litra, w późniejszym czasie dodatkowo przejęto gamę jednostek napędowych z Poloneza. Powstały także krótkie serie z silnikami wysokoprężnymi i benzynowymi [[DOHC]]. [[Moment siły|Moment obrotowy]] przenoszony był przez: suche jednotarczowe sprzęgło, 4-biegową manualną (od 1985 5-biegową) skrzynię biegów, dwuczęściowy wał napędowy i tylny most na [[napęd tylny|koła tylne]]. Samochód dostępny był początkowo jako 4-drzwiowy [[sedan (nadwozie)|sedan]], w 1972 roku do oferty dołączyła wersja [[kombi (nadwozie)|kombi]], trzy lata później [[pick-up]]. Przez cały okres polskiej produkcji przeprowadzane były liczne modernizacje modelu, najbardziej widoczna z nich przygotowana została dla rocznika 1975, zmieniono wówczas znacznie wygląd nadwozia i kabiny pasażerskiej. W roku 1978 wprowadzono następcę, [[FSO Polonez|Poloneza]], oba modele produkowane były jednak równocześnie aż do 1991 roku. Łącznie powstało 1.&nbsp;445.&nbsp;699 egzemplarzy modelu, z czego 874.&nbsp;966 trafiło na eksport.
 
== Historia modelu ==
Linia 119:
W 1986 powstała krótka seria FSO 125p z silnikami wysokoprężnymi 1.6 konstrukcji [[Volkswagen]]a. Była to niewysilona jednostka o mocy maksymalnej 54 KM co zapewniało gorsze niż w przypadku bazowych silników osiągi. FSO 125p 1.6 D był w stanie osiągnąć prędkość maksymalną rzędu 125 km/h przy średnim zużyciu paliwa 7,5 l na 100 km<ref name="Bukowski"/>. Ostatnią modernizacją była zmiana prędkościomierza - zamiast charakterystycznego poziomego z ruchomym paskiem zastosowano okrągłe tarcze<ref name="AŚ2">{{cytuj stronę|url=http://www.auto-swiat.pl/1-polski-fiat-125pfso-1500|tytuł=Polski Fiat 125p/Fso 1500|data=2009-03-12|opublikowany=[[Auto Świat]]|data dostępu=2011-11-23}}</ref>.
 
Ostatni egzemplarz wyprodukowano 29 czerwca 1991, ogółem w FSO powstało 1.&nbsp;445.&nbsp;699 egzemplarzy<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.fso-sa.com.pl/pl-PL/historia_fso.html|tytuł=Historia FSO - POLSKI FIAT|opublikowany=fso-sa.com.pl|data dostępu=2011-11-24}}</ref>. Eksport i [[eksport wewnętrzny]] objęły 874 &nbsp;966 egzemplarzy, w tym eksport – 586 &nbsp;376 sztuk, wysyłanych do około 80 krajów<ref name="eksp"/><ref name="eksp1"/>.
 
<gallery>
Linia 197:
''Źródło:''<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Boniecki|imię=Zbigniew|tytuł=...Jest u nas fabryka w Warszawie. Opowieść o FSO (1948) 1951-1996|wydawca=Daewoo-FSO Motor sp. z o.o|miejsce=Warszawa|data=1999|strony=154|isbn=83-909310-0-1}}</ref>
 
Pierwsza seria 75 Polskich Fiatów 125p opuściła żerańską fabrykę w roku 1967. Poziom produkcji wzrastał z roku na rok, 50.&nbsp;000 egzemplarzy rocznie przekroczono w 1971 roku, 100.&nbsp;000 zaś w 1974. Szczytowy był rok 1976, kiedy powstało 116.&nbsp;940 sztuk modelu. Od tego momentu poziom produkcji zaczął spadać, ponowny wzrost nastąpił w latach 1983-85. Ostatnie 4809 egzemplarzy powstało w 1991 roku.
 
{| class=wikitable
!Rok!!Produkcja!! !!Rok!!Produkcja!!!! Rok!!Produkcja!! !!Rok!!Produkcja!! !!Rok!!Produkcja
|-
|1967|| 75 || ||1972||59.&nbsp;728|| ||1977||104.&nbsp;432|| ||1982||47.&nbsp;715|| ||1987||57.&nbsp;624
|-
|1968||7101|| ||1973||82.&nbsp;853|| ||1978||98.&nbsp;075|| ||1983||58.&nbsp;005|| ||1988||44.&nbsp;842
|-
|1969||14.&nbsp;736|| ||1974||104.&nbsp;381|| ||1979||84.&nbsp;858|| ||1984||61.&nbsp;029|| ||1989||28.&nbsp;033
|-
|1970||31.&nbsp;986|| ||1975||114.&nbsp;327|| ||1980||69.&nbsp;649|| ||1985||61.&nbsp;212|| ||1990||28.&nbsp;077
|-
|1971||52.&nbsp;352|| ||1976||116.&nbsp;940|| ||1981||52.&nbsp;448|| ||1986||60.&nbsp;588|| ||1991||4.&nbsp;709
|-
|}
Linia 220:
[[Plik:Polski Fiat 125p.jpeg|thumb|175px|FSO 125p z kierownicą po prawej stronie]]
[[Plik:Blue FSO 125p 1.5 L in Havana, Cuba.jpg|thumb|175px|FSO 125p 1.5 L w Hawanie]]
Polski Fiat 125p/FSO 125p eksportowany był do 80 krajów na całym świecie<ref name="legendy"/>. Początkowo model sprzedawano w Czechosłowacji, [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] i na Węgrzech<ref name="Bukowski"/>. W późniejszym czasie do odbiorców dołączyły kraje takie jak: Australia, Holandia, Finlandia, Liban, Francja, Szwajcaria, RFN, Islandia, Irak, Kolumbia, Indonezja czy Wielka Brytania<ref name="Bukowski"/>. Na eksport przeznaczono łącznie 874.&nbsp;966 egzemplarzy (wliczając [[eksport wewnętrzny]])<ref name="Bukowski"/>, za granicę trafiło 586 &nbsp;376 sztuk modelu. Najwięcej samochodów trafiło do Jugosławii, Czechosłowacji i Węgier<ref name="eksp"/>.
 
Wkrótce po uruchomieniu produkcji modelu w Polsce podjęto się utworzenia europejskiej sieci sprzedaży. Po podpisaniu pierwszego kontraktu (Finlandia) doszło do konfliktu z fińskim importerem Fiata, kontrakt licencyjny zezwalał jednak Polakom na eksport 125p na rynki zachodnie<ref name="rp.pl">{{cytuj stronę|url=http://www.rp.pl/artykul/337506,72222.html|tytuł=Eksportowy hit PRL|nazwisko=Przybylski|imię=Robert|data=2007-11-27|opublikowany=rp.pl|data dostępu=2011-11-30}}</ref>.
Linia 227:
''Źródło:''<ref name="eksp1">{{cytuj książkę|nazwisko=Boniecki|imię=Zbigniew|tytuł=...Jest u nas fabryka w Warszawie. Opowieść o FSO (1948) 1951-1996|wydawca=Daewoo-FSO Motor sp. z o.o|miejsce=Warszawa|data=1999|strony=155|isbn=83-909310-0-1}}</ref>
 
Pierwsze samochody zaczęły trafiać za granicę w roku 1968. Poziom 50.&nbsp;000 egzemplarzy rocznie przekroczono w 1972 roku, szczytowe były lata 1974-78 (najlepszy rok 1976, 83.&nbsp;413 sztuk). W późniejszym czasie poziom stopniowo spadał, krótkie odbicie miało miejsce w latach 1985-87. Ostatnie 26 egzemplarzy wyeksportowano w 1991 roku.
 
{| class=wikitable
!Rok!!Eksport!! !!Rok!!Eksport!!!! Rok!!Eksport!! !!Rok!!Eksport!! !!Rok!!Eksport
|-
|1967|| - || ||1972||54.&nbsp;423|| ||1977||78.&nbsp;997|| ||1982||31.&nbsp;476|| ||1987||20.&nbsp;989
|-
|1968||1876|| ||1973||68.&nbsp;990|| ||1978||76.&nbsp;251|| ||1983||25.&nbsp;228|| ||1988||14.&nbsp;818
|-
|1969||9593|| ||1974||78.&nbsp;332|| ||1979||54.&nbsp;768|| ||1984||14.&nbsp;019|| ||1989||10.&nbsp;251
|-
|1970||23.&nbsp;294|| ||1975||82.&nbsp;909|| ||1980||44.&nbsp;733|| ||1985||16.&nbsp;834|| ||1990||3097
|-
|1971||35.&nbsp;352|| ||1976||83.&nbsp;413|| ||1981||28.&nbsp;628|| ||1986||16.&nbsp;669|| ||1991||26
|-
|}
Linia 249:
!Kraj!!Liczba egzemplarzy!! !! Kraj!!Liczba egzemplarzy
|-
|{{państwo|YUG|wariant=SFR}} ||114.&nbsp;526 |||| {{państwo|IDN}} ||386
|-
|{{państwo|CSK}} ||82.&nbsp;662 |||| {{państwo|LBR}} || 358
|-
|{{państwo|HUN|wariant=1957}} ||67.&nbsp;887 |||| {{państwo|SAU}} || 352
|-
|{{państwo|ENG}} ||48.&nbsp;370 |||| {{państwo|MLT}} || 302
|-
|{{państwo|BGR|wariant=1971}} ||46.&nbsp;500 |||| {{państwo|QAT}} || 273
|-
|{{państwo|DDR}} ||43.&nbsp;340 |||| {{państwo|HTI}} || 262
|-
|{{państwo|FRA}} ||27.&nbsp;663 |||| {{państwo|NIC}} || 239
|-
|{{państwo|EGY}} ||21.&nbsp;699 |||| {{państwo|NGA}} || 223
|-
|{{państwo|COL}} ||14.&nbsp;875 |||| {{państwo|LBY}} || 191
|-
|{{państwo|GRC}} ||14.&nbsp;616 |||| {{państwo|SLE}} || 185
|-
|{{państwo|IRQ}} ||13.&nbsp;092 |||| {{państwo|DOM}} || 180
|-
|{{państwo|CHN}} ||11.&nbsp;849 |||| {{państwo|SYR}} || 170
|-
|{{państwo|FIN}} ||11.&nbsp;561 |||| {{państwo|ZAR}} || 167
|-
|{{państwo|BEL}} ||10.&nbsp;820 |||| {{państwo|GTM}} || 165
|-
|{{państwo|BRD}} ||8864 |||| {{państwo|TUN}} || 154