Średniowieczny uniwersytet: Różnice pomiędzy wersjami

=== Nacje ===

Żacy pobierający nauki na uniwersytetach byli podzieleni byli na ''nacje'' (łac. ''nationes'' – ziomkostwa lub ''vicinia'' – związki sąsiedzkie), będące wczesną formą [[korporacja akademicka|korporacji akademickich]]. Zwyczaj ten pojawił się początkowo na uniwersytetach w Bolonii i Paryżu. Nacje zrzeszały studentów pochodzących z jednego kraju lub prowincji. Wzorowały się na organizacjach mieszczańskich: [[Gildia (historia)|gildiach]] kupieckich i [[Cech rzemiosła|korporacjach cechowych]]. Powstawszy w XII w. funkcjonowały początkowo jako luźne związki. Od XIII w. poczęły formalizować swoją działalność. Posiadały własne statuty, władze i skarb, a nawet medyków i notariuszy. W modelu bolońskim organizacji uniwersytetów, prokuratorzy (najwyżsi urzędnicy) poszczególnych nacji współrządzili uniwersytetem razem z rektorem. Nacja utrzymywała się z wpisowego i składek członków. Dużą część dochodów stanowiły datki absolwentów, którzy po ukończeniu studiów nie zapominali o swojej nacji, a także wpływy z drobnych grzywien nakładanych na członków nacji za różne wybryki. Ważną cechą nacji było własne, autonomiczne sądownictwo właściwe w sprawach członków nacji<ref>J. Baszkiewicz ''Młodość uniwersytetów''. Warszawa 1997, ss. 57–61, L. Moulin ''Średniowieczni szkolarze i ich mistrzowie'', Gdańsk-Warszawa 2002, ss. 89–101</ref>.

 

{{przypisy|2}}