HCP 303D: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
drobne techniczne |
||
Linia 1:
{{Lokomotywa spalinowa infobox
| seria_lokomotywy=SU46
| grafika=
| opis=
| producent=[[H. Cegielski - Poznań]] {{flaga|POL}}
| lata_budowy=[[1974]]-[[1977]] i [[1985]]
Linia 28:
== Historia ==
Projekt lokomotywy SU46 powstał w [[1972]] (równolegle z projektem [[SP47]]) i był rozwinięciem konstrukcji spalinowozu [[SP45]]. Zastosowano w niej po raz pierwszy elektryczne ogrzewanie wagonów przy pomocy prądu 3 [[Wolt|kV]] (dotychczas stosowano ogrzewanie parowe lub elektryczne 500 V), które zapewniała [[prądnica prądu przemiennego]] 440 kW. Lokomotywa charakteryzowała się także uproszczoną konstrukcją pudła, silnikami o większej mocy niż dotychczas stosowane (zmiana wymuszona zastosowaniem nowego systemu ogrzewania) i zmodyfikowaną budową wózków. Choć konstrukcja była udana, produkcję wstrzymano w roku [[1977]] w wyniku odgórnych poleceń obligujących zakłady HCP do niezwłocznego rozpoczęcia dostaw lokomotyw [[ET41]]. W roku [[1985]], wykorzystując [[postęp techniczny]] i kilkuletnie obserwacje zbudowanych lokomotyw wykonano jeszcze dwa zmodyfikowane egzemplarze (SU46-053 i 054). Różnice były niewielkie. Główna to zastosowanie w szerszym zakresie materiałów i urządzeń krajowych (związane z antyimportową polityką gospodarczą). Ponadto zamiast [[wzbudnica|wzbudnicy]] zastosowano regulator ''TUPEX-1'', zmieniono sposób zasysanie powierza do wentylatorów silników trakcyjnych – zamiast z wnętrza przedziałów, powietrze było pobierane z zewnątrz przez żaluzje, przekonstruowano nieco wózki, oraz sterowanie hamulcem postojowym za pomocą siłowników hydraulicznych. Z zewnątrz rzucają się w oczy inne żaluzje (o układzie pionowym). Dodatkowo (co może być mniej widoczne) zabudowano mniejsze boczne okna kabin maszynisty. Przez miłośników kolei jak i kolejarzy nazywana ''Suką'' .
== Budowa lokomotywy ==
SU46 to dwukabinowe 6-osiowe lokomotywy o układzie Co'Co' z przekładnią elektryczną. Źródłem mocy jest [[Silnik wysokoprężny|wysokoprężny]] [[Silnik czterosuwowy|czterosuwowy]] silnik spalinowy zbudowany w oparciu o daleko idącą modyfikację konstrukcyjną silnika kolejowego firmy [[FIAT]] typu [[Kolejowy silnik spalinowy|W2112SSF]] o mocy 1655 [[Kilowat|kW]] (2250 KM), który napędza [[prądnica|prądnicę]] główną GP-846 B1 ([[Napięcie znamionowe|napięcie znamionowe]] – 725 V, prąd znamionowy – 2000 A, moc ciągła – 1450 kW, prędkość obrotowa – 1500 obr/min, wzbudzanie – szeregowo-bocznikowo-obce, masa – 4350 kg), współpracującą ze wzbudnicą typu BA-72U (prod. – ''Dolmel'' Wrocław, napięcie znamionowe – 190 V, prąd – 45 A, prędkość obrotowa wirnika – 1500 obr/min,
wzbudzanie – obce (ok. 10 A), masa – 230 kg) i zasilającą elektryczne silniki trakcyjne LSm-493 (moc – 225 kW, prąd przy obciążeniu ciągłym – 334 A (max. 565 A), napięcie robocze – 725 V (max. 850 V), prędkość obrotowa znamionowa – 553 obr/min (max. – 2260 obr/min), zapotrzebowanie powietrza chłodzącego – 66 m³/min, masa – 1890 kg). Ponieważ do rozruchu konieczne jest osiągnięcie temperatury silnika +40° C, lokomotywa wyposażona jest w opalany [[olej napędowy|olejem napędowym]] podgrzewacz wody do nagrzewania kadłuba silnika, oleju oraz chłodnicy powietrza ładującego<ref>Stanisław Piątek i inni ''Lokomotywy serii SP45 i SU46'', WKiŁ, Warszawa 1989, ISBN 83-206-0773-6</ref>. Jako źródła prądu użyto
zasadowych akumulatorów niskooporowych typu SJ-200 o napięciu 90 V<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = Mierzejewski|imię = Edward|tytuł = SU46|czasopismo = Przegląd Kolejowy Mechaniczny|wolumin = 12|data = 1975}}</ref>. Lokomotywa mogła przechodzić przez łuki o minimalnym promieniu 100 m.
== Eksploatacja ==
|