Stanisław Dawski: Różnice pomiędzy wersjami

'''Stanisław Dawski''' (ur. [[1905]] w [[Dorohusk]]u, zm. 9 grudnia [[1990]] w [[StopnoWarszawa|StopnieWarszawie]]) – artysta plastyk, współorganizator i profesor [[Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu|Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu]], rektor tej uczelni w latach [[1952]]–[[1965]].

Studiował malarstwo i grafikę w [[Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie|Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie]] w pracowniach [[Feliks Kowarski|F. Kowarskiego]], [[Stanisław Ostoja-Chrostowski|S. Ostoi-Chrostowskiego]], [[Władysław Skoczylas|W. Skoczylasa]] i [[Leon Wyczółkowski|L. Wyczółkowskiego]] ([[1932]]–[[1939|39]]). Po wojnie, zacząłw pracę1946 weuczestniczył w utworzeniu wrocławskiej PWSSP, gdzie zaczął pracę jako wykładowca w stopniu profesora. Będąc rektorem kładł nacisk na kształcenie zarówno w sztukach „czystych”, jak i [[sztuka użytkowa|sztukach użytkowych]], dbając o rozwój pracowni szkła, ceramiki i architektury wnętrz. Za jego kadencji powstał Wydział Ceramiki i Szkła, gdzie Stanisław Dawski prowadził Katedrę [[Szkło artystyczne|Szkła Artystycznego]]. Pomógł także w utworzeniu pracowni [[fotografia|fotografii]]<ref>{{culture|pl|in_ed_asp_wroclaw|Akademia Sztuk Pięknych we Wrocławiu}} [dostęp: 05.03.2009]</ref>. Opiekował się [[Józef Gielniak|Józefem Gielniakiem]]. Jego uczniami byli [[Witold Turkiewicz]], [[Kazimierz Głaz]], [[Ludwik Kiczura]], [[Zbigniew Horbowy]].