Benedykt (Płotnikow): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
wikizacja, drobne techniczne
Linia 41:
|www =
}}
'''Benedykt''', imię świeckie: '''Wiktor Wasiliewicz Płotnikow''', (ur. 25 października 1872 w [[Limża|Limży]] - zm. w sierpniu 1937) - [[Rosja|rosyjski]] biskup [[prawosławie|prawosławny]].
 
W 1893 ukończył seminarium duchowne w [[Petersburg]]u i został skierowany do pracy w [[sobór św. Aleksandra Newskiego w Pietrozawodsku|soborze w Pietrozawodsku]] w charakterze psalmisty. Uczył również śpiewu w miejscowej szkole cerkiewnej. 15 sierpnia 1894 przyjął święcenia kapłańskie jako mężczyzna żonaty i rozpoczął pracę duszpasterską w tej samej świątyni. Od 1895 do 1898 służył w soborze Zmartwychwstania Pańskiego w Wytiegorsku. Cztery lata później uzyskał dyplom [[kandydat nauk|kandydata nauk]] [[teologia|teologicznych]] w [[Petersburska Akademia Duchowna|Petersburskiej Akademii Duchownej]]. Przez kolejne szesnaście lat uczył w różnych szkołach w tym samym mieście oraz opiekował się cerkwią przy Pawłowskim Instytucie żeńskim. Następnie przez dwa lata wchodził w skład duchowieństwa [[Sobór św. Izaaka|soboru św. Izaaka]]<ref name="ortho">[http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_1860 Венедикт (Плотников)]</ref>.
 
15 sierpnia 1920, po stracie małżonki i złożeniu wieczystych ślubów mniszych, został wyświęcony na biskupa pomocniczego eparchii piotrogrodzkiej z tytułem biskupa kronsztadzkiego. Jego chirotonii przewodniczył metropolita piotrogrodzki i gdowski [[Beniamin (Kazanski)]]<ref name="peter">[http://www.petergen.com/bovkalo/mar/rusarch.html ВЕНЕДИКТ (ПЛОТНИКОВ Виктор Васильевич)]</ref>. W 1922 biskup Benedykt został aresztowany i oskarżony o czynny protest przeciwko prowadzonej przez władze kampanii [[konfiskata majątku Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w 1922|konfiskaty kosztowności cerkiewnych]]. Razem z nim w pokazowym procesie sądzony był metropolita Beniamin oraz grupa innych świeckich i duchownych działaczy cerkiewnych. Zarówno Beniamin (Kazanski), jak i Benedykt (Płotnikow) znaleźli się wśród skazanych na [[kara śmierci|karę śmierci]] przez [[rozstrzelanie]], jednak w przypadku biskupa Benedykta karę tę zamieniono na dziesięć<ref>[http://kizhi.karelia.ru/library/vestnik-9/311.html Священники Плотниковы из села Лижма (Устная история семьи)]</ref> lub pięć<ref name="peter"/> lat pozbawienia wolności. W 1923 na mocy amnestii duchowny został uwolniony<ref name="peter"/>. Od lutego 1924 zarządzał jako ''[[locum tenens]]'' eparchią piotrogrodzką, zaś od października tego samego roku - także ołoniecką. W grudniu 1925 został aresztowany i zesłany do Kraju Narymskiego<ref name="ortho"/>. Na wolność wyszedł po w 1929<ref name="peter"/>.