Samolot myśliwsko-bombowy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 23:
Po II wojnie światowej kategoria samolotów myśliwsko-bombowych zaczęła się rozwijać niezależnie od samolotów myśliwskich. O ile wcześniej były to modyfikacje myśliwców, o tyle powojenne samoloty myśliwsko-bombowe były to na ogół specjalnie budowane konstrukcje, cięższe od myśliwców i o większym udźwigu uzbrojenia, lecz z reguły posiadające słabsze osiągi. Samoloty myśliwsko-bombowe ewoluowały razem z rozwojem techniki lotniczej; były to jedno- lub dwusilnikowe samoloty [[samolot odrzutowy|odrzutowe]], z załogą jedno- lub dwuosobową.
 
Stałe uzbrojenie stanowiły działka lotnicze, a uzbrojenie podwieszane składało się początkowo z różnych rodzajów bomb i wyrzutni [[niekierowany lotniczy pocisk rakietowy|niekierowanych pocisków rakietowych]], rzadziej zasobników z [[napalm]]em. Uzbrojenie takie mogła przenosić również większość myśliwców tego okresu, lecz zwykle w mniejszej ilości i nie było to ich pierwszoplanowa rola. Od lat 50. na uzbrojenie części samolotów myśliwsko-bombowych weszły kierowane [[pocisk rakietowy|pociski rakietowe]] powietrze-ziemia, które rzadziej stanowiły uzbrojenie zwykłych myśliwców. O ile ewolucja myśliwców przebiegała w kierunku zwiększania prędkości i manewrowości oraz wyposażenia ich w [[radar]]y i [[kierowany pocisk rakietowy powietrze-powietrze|kierowane pociski powietrze-powietrze]] w celu prowadzenia walk powietrznych w każdych warunkach atmosferycznych, to samoloty myśliwsko-bombowe miały gorsze osiągi i były słabo dostosowane do walk powietrznych, a lepiej do lotów z dużą prędkością na małych wysokościach. Ich prędkość z reguły nie przekraczała 2 [[MALiczba Macha|Ma]]. Wiele konstrukcji nie miało radaru lub miało radar bez funkcji walki powietrznej, część nie miała w ogóle możliwości przenoszenia pocisków rakietowych powietrze-powietrze, a pozostałe - jedynie pociski bliskiego zasięgu do samoobrony. Skupiano się natomiast nad rozwojem aparatury celowniczej pozwalającej na precyzyjne atakowanie celów naziemnych, w tym za pomocą uzbrojenia naprowadzanego [[laser]]owo. Często do roli samolotów myśliwsko-bombowych modyfikowano przestarzałe myśliwce.
 
W okresie powojennym budowano też lekkie [[samolot szturmowy|samoloty szturmowe]], różniące się od samolotów myśliwsko-bombowych brakiem przystosowania do zadań myśliwskich i słabszymi osiągami (zwykle prędkością nie przekraczającą 1 Ma). Jednakże, granice pomiędzy tymi kategoriami nie są ostre i nazewnictwo niektórych samolotów jako szturmowych lub myśliwsko-bombowych nie jest konsekwentne. Z drugiej strony, nie jest konsekwentne rozróżnianie między samolotami myśliwsko-bombowymi a myśliwcami o zwiększonych możliwościach atakowania celów naziemnych, tym bardziej, że atakowanie takich celów było uważane za jedno z podstawowych zadań myśliwców taktycznych państw [[NATO]] w latach 60. i 70. Oprócz tego, rozwijano [[Samolot bombowy|bombowce]] taktyczne, nie przystosowane do zadań myśliwskich.