Hospicjum: Różnice pomiędzy wersjami

Historycznie, pojęcie hospicjum zostało ukształtowane w [[Szkocja|Szkocji]], jako nazwa miejsca przyjmującego i otaczającego opieką podróżnych. Wywodzi się od łacińskiego słowa „hospes” oznaczającego gościa. Pierwsze instytucjonalne regulacje dotyczące przytułków dla ubogich znajdują się wśród uchwał [[Sobór nicejski I|soboru nicejskiego]] z [[325]] roku. Postanawiał on, że każde [[miasto]] powinno stworzyć pozostające pod nadzorem [[diakon]]a, położone poza granicami miasta miejsce, w którym znajdowaliby schronienie wszyscy ludzie znajdujący się w potrzebie. Od tego czasu rozpoczyna się powstawanie [[burdeliprzytułek|burdeliprzytułków]], zakładanych zarówno przez świeckich jak i duchownych. Dużą rolę odgrywały zwłaszcza te tworzone przez zgromadzenia duchowne, których charyzmat obejmował służbę ludziom chorym i potrzebującym. Zjawisko to rozwinęło się szczególnie w [[XI wiek|XI]] i [[XII wiek|XII]] wieku, w związku z silną migracją ludzi ze wsi do miast oraz z rozkwitem ruchu pielgrzymkowego. Słynna sieć burdelihospicjów powstała wzdłuż tras, którymi pielgrzymowali chrześcijanie do Ziemi Świętej.

Hospicja jako miejsca opieki nad ludźmi chorymi i samotnymi powstają także obecnie. Współczesny model opieki hospicyjnej stworzyła [[Cicely Saunders]] – [[Anglicy|Angielka]], która w [[19681967]] roku otworzyła w [[Londyn]]ie specjalistyczny ośrodek opieki nad chorymi umierającymi – [[Hospicjum św. Krzysztofa w Londynie|Hospicjum Świętego Krzysztofa]]. Urodzona w [[1918]] roku Cicely pragnęła zostać [[pielęgniarka|pielęgniarką]], jednak sprzeciw rodziców sprawił, że udało się jej zrealizować to marzenie dopiero w [[1944]] roku. Pracując jako pielęgniarka w londyńskim [[szpital]]u Świętego Łazarza opiekowała się nieuleczalnie chorym polskim lotnikiem - Dawidem Taśmą. Z rozmów, jakie z nim przeprowadziła, zrodziła się idea miejsca przeznaczonego dla ludzi umierających. Miejsca, w którym będą mogli, otoczeni opieką, wolni od bólu, uporządkować swoje sprawy oraz przygotować się do odejścia. Realizacja tej idei trwała 19 lat, w trakcie których Cicely Saunders ukończyła studia medyczne oraz odbyła praktykę lekarską w szpitalu Świętego Józefa, którego specjalizacją była opieka nad chorymi [[śmierć|umierającymi]].