Czasownia: Różnice pomiędzy wersjami

W języku rosyjskim i ukraińskim tym mianem określa się mniejsze kaplice, kapliczki nie wyposażone w ołtarz i inne rekwizyty wymagane do sprawowania w nich t.zw. Liturgii Królewskiej – czyli liturgii mszy św. Czasownie stawia się dzisiaj nie tylko na wsiach ale często także pośrodku miast – raz jako wyraz czci i przypomnienie o Bogu, kulcie Naj. św. Maryi Panny i świętych, ale także jako miejsce do odprawienia modlitwy indywidualnej dla przechodniów. Sama nazwa jest niezwykle znacząca zwłaszcza w kontekście ostatnich katechez środowych z nauczania Jana Pawła II. W katechezach tych bowiem papież gorąco zachęcał świeckich do sięgnięcia po prastarą modlitwę liturgii godzin, którą Sobór Watykański nakazał w tym właśnie celu przetłumaczyć na języki narodowe. Zachęcając do tego papież przypomina o powszechnym zwyczaju uczestnictwa świeckich w tej formie liturgii, który jest znany już w III wieku chrześcijaństwa zarówno na wschodzie jak i na zachodzie. We wschodnim obrządku czasy – oznaczały właśnie nazwę na godziny kanoniczne, stąd czasownie służyć miały ( i przez wiele wieków służyły ) po temu, iżby świeccy mogli bez konieczności udawania się do cerkwi ( jeżeli ta była oddalona nieco od ich miejsca zamieszkania , czy pracy ) kilkakrotnie w ciągu dnia zbierać się na krótką modlitwę w oznaczonych porach.