Feliks Jabłczyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, ++, źródła/przypisy
drobne merytoryczne, za: monografia
Linia 3:
Studiował w [[Tartu|Dorpacie]]. Był członkiem stowarzyszenia "Sztuka". Pisał nowele i powieści, które charakteryzowały się dekompozycją, chaotycznością. Czasami jego twórczość przypomina metodę tzw. [[strumień świadomości|strumienia świadomości]]. Poruszał problemy egzystencjalne.
 
Zajmował się malarstwem – w 1891 wystawił pierwszy w Polsce obraz symboliczny (''Śpiąca królewna''). Był uzdolniony muzycznie. Podróżował z [[Józef Pankiewicz|Józefem Pankiewiczem]] do Włoch północnych w 1893. W latach 1902-1903 wybrał się w tamte strony po raz drugi. GrafikaGrafiką weszłazainteresował się w zakres1907 jegoroku, zainteresowańkiedy ok.to 1907[[Hieronim rWilder]] zamówił u niego [[Ekslibris (znak)|exlibris]]. Zakaz posiadania prasy akwafortowejdrukarskiej zmusił go do poszukiwań własnych metod tworzenia odbitek. Artysta zaczął używać ceraty i tektury jako [[forma drukowa|formy drukowej]] oraz [[Wyżymaczka|wyżymaczki]] jako prasy dochodząc do wynalezienia [[ceratoryt]]u i [[ziarnoryt]]u (tektura posypana piaskiem utwardzonym kitem pomysłu Jabłczyńskiego). W swoich pracach przedstawiał głównie architekturę włoską i polską, szczególnie zaś lubił uwieczniać Warszawę. Nie były to tradycyjnie widoki miasta, ale przesycone tajemniczą aurą przedstawienia wypełnione elementami fantastyki.
Lata 1909-1911 artysta spędził w Paryżu, gdzie kontynuował twórczość graficzną. Opatentował także nowy rodzaj [[pastel]]i z dodatkiem [[wazelina|wazeliny]]. Po krótkiej wizycie w Warszawie wrócił do Paryża, gdzie mieszkał do 1913 roku. Później przeniósł się na stałe do Warszawy.