Wersja z 19:02, 16 lut 2009 edytuj Holek (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 17 803 edycje m Episodic content przeniesiono do Gra epizodyczna ← poprzednia edycja		Wersja z 10:02, 17 lut 2012 edytuj anuluj edycję Daveed93 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 6260 edycji m int. następna edycja →
Linia 1: '''Episodic content''' -– metoda dystrybucji [[gra komputerowa\|gier komputerowych]], poprzez wydawanie ich w niewielkich fragmentach, zamiast jako całość. Przykładem może być ''[[Sam & Max: Sezon 1]]'' lub seria dodatków do ''Half-Life'a 2'' (''[[Half-Life 2: Episode One\|Episode One]]'', ''[[Half-Life 2: Episode Two\|Two]]'', ''[[Half-Life 2: Episode Three\|Three]]''). Gry epizodyczne mogą zachowywać ciągłość fabuły, lub też nie. Zazwyczaj dla konsumenta nie różnią się zbytnio od [[dodatek do gry komputerowej\|dodatku]]. Episodic content staje się coraz bardziej popularniejsza wśród producentów i deweloperów, gdyż podzielenie gier na części zmniejsza ich koszty produkcji, oraz, w związku z nowymi technologiami dostarczania treści (np. [[Steam]]) również koszty dystrybucji. == Historia == Za pierwszą grę, przy której wykorzystano episodic content uważa się ''[[Wing Commander\|Wing Commander : Secret Ops]]'' ([[1998]]), wydawaną "odcinkami" w [[internet\|internecie]]. Przedsięwzięcie okazało się fiaskiem, głównie z powodu rozmiarów poszczególnych kawałków (ok. 120 MB), które w erze połączeń modemowych wydawały się ogromne. Pierwsza epizodyczna gra na konsole, [[.hack]], była wydawana w latach [[2002]]-–[[2003]]. Dużą rolę w upowszechnianiu epizodycznych [[First-person shooter\|FPS]]-ów odegrała firma [[Kuma Reality Games]] wydając m.in. ''The DinoHunters'' i ''Kuma\War''. [[Valve Software]] postanowiło podzielić jedyny planowany dodatek do ''[[Half-Life 2\|Half-Life'a 2]]'' (''Half-Life 2: Aftermatch'') na trzy części, z których dwie już wydano.

Gra epizodyczna: Różnice pomiędzy wersjami