Jan Kościelecki (zm. 1600): Różnice pomiędzy wersjami

'''Jan (Janusz) Kościelecki''' herbu [[Ogończyk (herb szlachecki)|Ogończyk]] (ur. [[1544]], zm. 2 kwietnia [[1600]] w [[Bydgoszcz]]y) – [[Starostowie bydgoscy|starosta bydgoski]] od [[1565]] r., kasztelan [[Biechowo (województwo wielkopolskie)|biechowski]] od [[1572]] r., kasztelan [[Międzyrzecz|międzyrzecki]] od [[1584]] r., starosta [[Gniewkowo|gniewkowski]].

Podczas swego urzędowania uczestniczył w sporze mieszczaństwem bydgoskim o wolność wyboru [[Prezydenci Bydgoszczy|burmistrza i rajców]]. Spór ten rozgorzał w [[1568]] r., kiedy to król [[Zygmunt II August|Zygmunt August]] na prośbę mieszczan wydał przywilej przyznający znaczne uprawnienia [[Pospólstwo|pospólstwu]] i ograniczający dotychczasową władzę starościńską. Corocznie 3 lutego pospólstwo oraz przedstawiciele cechów miejskich mieli wybierać sześciu kandydatów, spośród których starosta był zobowiązany mianować [[burmistrz]]a i pięciu rajców. Ponadto mieli oni prawo wybierać ośmiu kandydatów, spośród których rada miejska mianowała czterech [[ławnikŁawa miejska|ławników]]ów.

Starosta popierany przez część [[patrycjat (średniowiecze i nowożytność)|patrycjatu]]u bydgoskiego, rozpoczął na dworze królewskim starania o unieważnienie otrzymanego przez miasto przywileju. Doprowadziło to do wydania przez króla kolejnego przywileju (7 czerwca [[1570]] r.) przywracającego staroście dawniejsze uprawnienia w zakresie wyboru burmistrza i rajców. Jednak ostateczne rozstrzygnięcie przyniósł dopiero wyrok sądu królewskiego z 4 września [[1570]] r., który był korzystny dla samorządu miejskiego. Na mocy wyroku sądowego pospólstwo miasta miało prawo corocznie wybierać 16 kandydatów, spośród których starosta był zobowiązany mianować burmistrza i rajców. Ponadto wybierano 16 kandydatów, a z nich starzy i nowi rajcowie mianowali ośmiu ławników.