Edmund Hauser: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne techniczne |
m Dodanie cytowania do zmiany przydziału. |
||
Linia 3:
Kształcił się we [[Lwów|Lwowie]] i w [[Szkoła Kadetów Piechoty w Łobzowie|Szkole Kadetów Piechoty w Łobzowie]]. 22 grudnia 1885 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w Cesarskiej i Królewskiej Armii. W 1896 ukończył Akademię Sztabu Generalnego w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Przeszedł kolejne szczeble dowódcze w jednostkach austriackiej. W 1914, w stopniu pułkownika, pełnił służbę w oddziałach operacyjnych sztabów armii. Na froncie rosyjskim i włoskim dowódca pułku piechoty i brygady piechoty. Generał major z lutego 1918 r.; pod koniec 1918 r. (jako jeden z ostatnich w Austro-Węgrzech) został nobilitowany<ref>[[Sławomir Górzyński]]: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. [[Wydawnictwo DiG|DiG]] 1997. ISBN 83-85490-88-4</ref>, stąd niekiedy nazwisko spotykane w postaci "de Hauser"<ref>T. Kryska-Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej. Editions Spotkania, 1991</ref>.
27 stycznia 1919 przyjęty został do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia generała majora<ref>Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 12 z 04.02.1919 r.</ref>. Do lipca 1919 przewodniczący Komisji Etatów [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministerstwa Spraw Wojskowych]]. Generał brygady z 1 czerwca 1919. W lipcu 1919 powołany został na stanowisko szefa Departamentu Personalnego M.S.Wojsk.
1 grudnia 1924 Prezydent RP [[Stanisław Wojciechowski]] na wniosek Ministra Spraw Wojskowych, gen. dyw. [[Władysław Sikorski|Władysława Sikorskiego]] awansował go na generała dywizji ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 1. lokatą w korpusie generałów<ref>Dziennik Personalny
W czasie [[Przewrót majowy|przewrotu majowego]], pod nieobecność dowódcy okręgu gen. [[Kazimierz Sosnkowski|Kazimierza Sosnkowskiego]], opowiedział się po stronie rządu i energicznie organizował dla niego pomoc, wysyłając już 12 maja do Warszawy wielkopolski [[57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|57]] i 58 pułk piechoty. Maj 1926 – marzec 1927 dowódca Okręgu Korpusu Nr VII [[Poznań]]. [[Józef Piłsudski]] zaliczył do do generałów "zawalidróg". Z dniem 30 kwietnia 1927 przeniesiony został w stan spoczynku. Osiadł w Poznaniu, gdzie zmarł.
| |||