Andrzej Batory: Różnice pomiędzy wersjami

Również w lipcu [[1584]] papież [[papież Grzegorz XIII|Grzegorz XIII]], chcąc uzyskać w królu polskim sojusznika w walce z Turcją, mianował królewskiego bratanka kardynałem-diakonem, z tytułem Sancti Adriani in Foro (zmienionym w [[1587]] na Sancti Angeli in Foro Piscium). Wkrótce Batory powrócił na Warmię, ponownie przybył do Rzymu w [[1586]] jako królewski wysłannik do kolejnego papieża, [[papież Sykstus V|Sykstusa V]].

 

Po śmierci Stefana Batorego [[kanclerz wielki koronny]] [[Jan Zamoyski]] wysunął kandydaturę kardynała Andrzeja na króla Polski, jednak inicjatywa ta upadła, spotykając się z silnym sprzeciwem. W [[1589]] Batory uzyskał polski [[indygenat]], obiecano mu również koadiutorię diecezji krakowskiej; ostatecznie jednak biskupem krakowskim został kardynał [[Jerzy Radziwiłł (biskup)|Jerzy Radziwiłł]]. [[23 marca]] [[1589]] Andrzej Batory, po śmierci biskupa Kromera, objął diecezję warmińską.