Plutomurus ortobalaganensis: Różnice pomiędzy wersjami

Odnaleziony został latem 2010 roku, podczas ekspedycji iberyjsko–rosyjskiej grupy ''CaveX'' w najgłębszej jaskini świata – [[Jaskinia Krubera|jaskini Krubera]] (znajdującej się nad [[Morze Czarne|Morzem Czarnym]] w [[Abchazja|Abchazji]], w północno-zachodniej [[Gruzja|Gruzji]]). Skoczogonek został znaleziony na głębokości 2191 metrów, i został uznany za najgłębiej żyjący organizm na Ziemi (wcześniej za takiego uznawany był nicień [[Halicephalobus mephisto]], którego odnaleziono na głębokości 1980 metrów pod powierzchnią ziemi). Do tego odkrycia skoczogonki znajdowano maksymalnie do 500 metrów pod powierzchnią ziemi. W 1986 roku, na głębokości 550 m poniżej poziomu morza (w jednej z hiszpańskich jaskiń) naukowcy natrafili na przedstawiciela gatunku ''Ongulonychiurus Corpus''. W 2011 na głębokości 430 metrów, w jednej z chorwackich jaskiń znaleziono Tritomurus veles. Naukowcy opisali odkrycie ''Plutomurusa ortobalaganensisa'' 22 lutego 2012 roku, w czasopiśmie [[Terrestrial Arthropod Reviews]].<br />▼

''Plutomurus ortobalaganensis'' nie posiada oczu. W orientacji pomagają mu czułki. Cecha ta jest typową dla [[troglobiont]]ów, lub organizmów żyjących w jaskiniach. Jego ciało posiada także pigment, który na ogół jest ściśle związany z troglobiontami (tułów ma kolor szarawy, pokryty ciemnymi plamami). Enrique Baquero ([[Taksonomia|taksonom]] Uniwersytetu Navarry w Hiszpanii) uważa, że ''P. ortobalaganensis'' musiał pojawić się na takiej głębokości stosunkowo niedawno, gdyż nie zdołał jeszcze utracić pigmentu znajdującego się w swoim ciele, tak jak stało się u wielu innych organizmów żyjących w jaskiniach, głęboko pod ziemią. Ów pigment pomaga zwierzętom w chronieniu się przed słońcem, zaimponowaniu przed innymi przedstawicielami gatunku, maskowaniu przed drapieżnikami czy polowaniu – jednak nie ma praktycznie żadnego zastosowania na tak znacznej głębokości – w wszechobecnych ciemnościach. <br />▼

Odkrywanie żyjących organizmów tak głęboko pod ziemią, gdzie występuje całkowity brak światła oraz stosunkowo małe ilości pożywienia zmienia sposób postrzegania życia głęboko pod poziomem morza. "[Życie tam] Wydaje się być znacznie bogatszym niż dotychczas sądziliśmy" – stwierdza Reboleira .▼