BKS Stal Bielsko-Biała: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 83.27.110.105 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Marqk.
Linia 9:
 
=== Lata powojenne i PRL ===
Po wojnie klub szybko się odrodził. Ponownie najprężniej działającą sekcją była piłka nożna. Przełom lat 40 i 50 to prawdziwy rozkwit bialskiego klubu. W najlepszym okresie działania istniały aż 22 sekcje sportowe, a klubem jak i poszczególnymi sekcjami w ramach sportu związkowego, zaczęły się opiekować bielskie zakłady przemysłu elektro-maszynowego. Głównym patronatem objęła klub [[Bielska Fabryka Maszyn Włókienniczych "Befama"]], a prezesem klubu był jej dyrektor naczelny Eugeniusz Główka. Pomoc finansowa ze strony [["Befamy"]] zaowocowała rozwojem bazy treningowej, a przede wszystkim przebudowaniem stadionu. Stworzenie nowoczesnego obiektu sportowego umożliwiło w [[1961]] rozegranie towarzyskiego meczu lekkoatletycznego pomiędzy juniorskimi reprezentacjami Polski i Włoch. Stworzenie sztucznego lodowiska na bocznym boisku treningowym pozwoliło na treningi [[hokej na lodzie|hokeistom]], którzy przez kilka lat walczyli o prymat na Śląsku (wicemistrzostwo Śląska juniorów w [[1949]] roku). W połowie lat 50 odnotowano pierwszy poważny sukces w historii klubu. Żeńska drużyna siatkarek, powstała zaledwie w [[1951]], awansowała do I ligi siatkówki kobiet. Natomiast już w 1955 drużyna odniosła pierwszy krajowy sukces w tej sekcji, zdobywając puchar CRZZ w największej masowej imprezie siatkarskiej w Polsce oraz puchar [[GKKF]], odpowiednik późniejszego Pucharu Polski. Lata 60 nie przyniosły klubowi większych sukcesów w ani piłce nożnej, ani w siatkówce. Bliskimi awansu do II ligi byli tenisiści stołowi. Dobrze prezentowała się natomiast sekcja ciężarowców. Tytuły mistrzów Polski wywalczyli [[Włodzimierz Torbus]], [[Antoni Pietruszek]], który został w swojej wadze rekordzistą świata i kilku innych zawodników.
 
=== Patronat FSMu ===
Lata 70 to nowy opiekun "Stali", jeden z największych zakładów na terenie miasta - istniejącego od [[1951]] już jako [[Bielsko-Biała]] - [[Fabryka Samochodów Małolitrażowych]] (FSM), a przede wszystkim jej zakład nr 1. Prezesem klubu został dyrektor naczelny fabryki Ryszard Dziopak, a później dyrektor zakładu nr 1 FSM Karol Stekla. Nowy patronat opłacił się. Piłkarze dwukrotnie awansowali do II ligi - w 1973 (po 5 latach drużyna spadała) oraz 1981. Siatkarki, które opuściły ligę w 1958, powróciły do niej 1979 i grają nieprzerwanie do dnia dzisiejszego. Ten okres to również czas, kiedy bielski w bielskim klubie pracowało grono wybitnych trenerów: [[Antoni Piechniczek]] (piłka nożna), [[Jerzy Matlak]] (siatkówka kobiet), [[Włodzimierz Torbus]] (podnoszenie ciężarów), [[Leszek Gracz]] (tenis stołowy). W latach 80 po raz kolejny rozbudowano infrastrukturę sportową. Powstała hala sportowa, hotel, gabinety odnowy biologicznej. Coraz prężniej działa sekcja siatkówki kobiet, która w [[1987]] sięgnęła po wicemistrzostwo Polski, a od [[1988]] przez 4 sezony regularnie zdobywała mistrzostwo Polski oraz trzykrotnie Puchar.