Udo Bölts: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m int. |
m int. |
||
Linia 20:
Do jego największych sukcesów zaliczyć można trzy tytuły mistrza Niemiec (1990, 1995, 1999), zwycięstwo w [[Clásica de San Sebastián]] w 1996, jak również sukces na jednym z górskich etapów [[Giro d'Italia]] w 1992. Jako pierwszy i jak dotąd jedyny Niemiec wygrał w 1996 [[Critérium du Dauphiné Libéré]]. Na [[Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym|Mistrzostwach Świata]] w 1997 wywalczył czwarte miejsce.
W latach 1992-2003 Bölts uczestniczył 12 razy z rzędu w [[Tour de France]] i za każdym razem docierał do mety w [[Paryż]]u. Obydwa te wyniki są rekordem wśród niemieckich kolarzy. Jego najlepszą pozycją osiągniętą w tym najsłynniejszym wyścigu na świecie było 9. miejsce w 1994. W latach 1996 i 1997 Bölts startował w barwach drużyny [[Team T-Mobile|Team Telekom]], będąc pomocnikiem zwycięzców Touru - [[Bjarne Riis]]a oraz [[Jan Ullrich|Jana Ullricha]]. Tego ostatniego zagrzewał do walki, kiedy to Ullrich miał chwile słabości na etapie w [[Wogezy|Wogezach]], krzycząc do niego: "Pomęcz się, świnio!"
Kiedy Bölts startował bez przygotowania w zawodach [[Ironman]] na [[Hawaje (archipelag)|Hawajach]], jego wieloletni dyrektor sportowy, [[Walter Godefroot]], mówił o nim: "Bölts jest silny, on jest nie do zniszczenia".
|