Litwa Środkowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot poprawił be:Сярэдняя Літва |
→Historia: drobne redakcyjne |
||
Linia 94:
Litwa Środkowa powstała po zaaranżowanym przez Józefa Piłsudskiego tzw. „[[Bunt Żeligowskiego|buncie]]” [[1 Dywizja Litewsko-Białoruska|1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej]] pod dowództwem generała [[Lucjan Żeligowski|Lucjana Żeligowskiego]], złożonej z Polaków pochodzących z [[Wileńszczyzna|Wileńszczyzny]]. „Zbuntowane” oddziały zajeły te tereny [[9 października]] [[1920]] roku. Doprowadzono w ten sposób do zerwania zawartej dwa dni wcześniej w [[Suwałki|Suwałkach]] [[Umowa suwalska|polsko-litewskiej umowy]] wojskowej o [[Demarkacja (prawo)|demarkacji]], która wytyczała tymczasową [[Granica państwowa|granicę]] polsko-litewską (była ona wyznaczona tylko do miejscowości [[Bastuny]]).
Po zajęciu Wileńszczyzny miała miejsce [[Ofensywa Litwy Środkowej na Kowno|nieudana próba zajęcia także Kowna]] i reszty ziem litewskich. Ostatecznie jednak podpisano [[traktat w Kownie]] pomiędzy Litwą Kowieńską i Litwą Środkową, który został wymuszony przez Ligę Narodów. Po zawarciu rozejmu Liga kontynuowała prace mające doprowadzić do [[Plebiscyt na Wileńszczyźnie|plebiscytu na Wileńszczyźnie]], ale wszelkie próby dalszego porozumienia zakończyły się porażką z powodu braku dobrej woli obu stron.
[[12 października]] [[1920]] roku gen. [[Lucjan Żeligowski]] wydał dekret, w którym ogłosił, że będzie sprawować władzę zwierzchnią na terenie Litwy Środkowej jako naczelny dowódca wojska, a funkcje rządu obejmie powołana przez niego [[Tymczasowa Komisja Rządząca]].
| |||