Odznaka za Rany i Kontuzje: Różnice pomiędzy wersjami

Odznaka była noszona również w [[1 Warszawska Dywizja Piechoty|1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki]], oraz w pozostałych [[Związek taktyczny|związkach taktycznych]] tworzących [[Ludowe Wojsko Polskie|"Ludowe" Wojsko Polskie]]. Oficjalnie została wprowadzona rozkazem dowódcy I Polskiego Korpusu Sił Zbrojnych w ZSRR w 1943 r.<ref>{{cytuj książkę | autor = Mieczysław Wełna | tytuł = ''Odznaki i oznaki Ludowego Wojska Polskiego. Katalog.'' | wydawca = Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu | miejsce = Ossolineum | rok = 1989 | strony = 26 | isbn = 83-04-02954-5 }}</ref> Żołnierze, którzy przeszli do WP z [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] często nosili ją za rany odniesione również w tamtejszej służbie. Odznakę noszono także po zakończeniu wojny. Założyli ją m.in. byli republikańscy ochotnicy z Polski w [[Hiszpańska wojna domowa|wojnie domowej w Hiszpanii]] oraz żołnierze [[Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego|KBW]] walczący z podziemiem niepodległościowym. Kształt odznaki nie odbiegał od przedwojennego; gwiazdki były najczęściej haftowane srebrnym [[bajorek|bajorkiem]]. W późniejszym okresie zwyczaj noszenia odznaki zaczął stopniowo zanikać, chociaż nigdy nie zakazano oficjalnie jej stosowania.