[[Plik:Swieto Policji-Bialystok-090717-1.jpg|thumb|250px240px|Henryk w radiowozie KP Królowy Most]]
{{wikiquote|z U Pana Boga za piecem}}
'''''U Pana Boga za piecem''''' -– polski film fabularny z [[1998 w filmie|1998]] w reżyserii [[Jacek Bromski|Jacka Bromskiego]], pierwsza część trylogii filmowej mieszczącej również ''[[U Pana Boga w ogródku]]'' i ''[[U Pana Boga za miedzą]]''.
== Obsada ==
Linia 72:
== Fabuła ==
Autobus, przewożący pasażerów z [[Republika Białoruś|Białorusi]], zostaniezostaje sterroryzowany przez [[Ukraina|ukraińską]] mafię. Przestępcy żądają w pobliskim lesie haraczu. Jedna z pasażerek, Marusia nie chcąc złożyć okupu zostaje wysadzona na pobliskim przystanku autobusowym. Po wypadku spowodowanym przez mafię, w wyniku którego policyjny polonez ląduje w rowie, kobieta postanawia złożyć zeznania na posterunku Policji w Królowym Moście. Mimo złożenia zeznań postanawia pomieszkać w mieście parę dni, mając nadzieję na zwrócenie zabranych dolarów. Zostaje ugoszczona w organistówce, w pobliskiej parafii. Przy okazji poznaje Witka, organistę. Wiedząc, że niedługo będzie musiała opuścić Polskę, zobowiązuje się zaśpiewać "Ave Maria" na ślubie córki wójta Królowego Mostu. W międzyczasie komendant Królowego Mostu prowadzi śledztwo przeciw bossowi ukraińskiej mafii, "Gruzinowi". Po pewnym czasie namierza przestępcę, zastawia na niego pułapkę i odzyskuje pieniądze Marusi. Tym sposobem przepędza mafię z Królowego Mostu, narażając się jednocześnie proboszczowi tej miejscowości, gdyż w trakcie swej akcji postrzela "Gruzina". Marusia odzyskawszy swe pieniądze zamierza wrócić do rodzinnych stron, jednakże Witek, poznany organista, prosi ją o rękę. Ostatecznie Witek wraz z Marusią zostają w Królowym Moście.
