Wybory prezydenckie na Wybrzeżu Kości Słoniowej w 2010 roku: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Location Côte d'Ivoire AU Africa.svg|240px|thumb|240px|Wybrzeże Kości Słoniowej na tle [[Unia Afrykańska|Unii Afrykańskiej]]]]

W pierwszej turze głosowania 31 października 2010 zwyciężył urzędujący prezydent [[Laurent Gbagbo]], który zdobył 38% głosów, pokonując byłego premiera [[Alassane Ouattara|Alassane'a Ouattarę]] (32% głosów) i byłego prezydenta [[Henri Konan Bédié|Henri Konana Bédié]] (25% głosów).

[[Prezydenci Wybrzeża Kości Słoniowej|Prezydent Wybrzeża Kości Słoniowej]] wybierany jest na 5–letnią kadencję w głosowaniu powszechnym z możliwością jednej reelekcji. 22 października 2000 nowym szefem państwa został wybrany [[Laurent Gbagbo]] z [[Front Ludowy Wybrzeża Kości Słoniowej|Frontu Ludowego Wybrzeża Kości Słoniowej]] (''Front populaire ivoirien'', FPI)<ref name=tl>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/country_profiles/1043106.stm|tytuł=Ivory Coast timeline |data=19 października 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.

Wybory prezydenckie zgodnie z konstytucją powinny odbyć się w październiku 2005. Jednakże ich organizacja była niemożliwa z powodu braku bezpieczeństwa i wciąż tlącego się konfliktu, a także rozmów pokojowych toczonych przez stronę rządową z ugrupowaniami rebelianckimi. Prezydent Gbagbo wydał wówczas dekret wydłużający swoje rządy, co również potwierdziła [[Organizacja Narodów Zjednoczonych]], przedłużając jego mandat o jeden rok. Sytuacja powtórzyła się w roku następnym. W listopadzie 2006 ONZ ponownie wydłuża mandat prezydencki na kolejny rok<ref name=tl/>.

Po podpisaniu w marcu 2007 porozumienia pokojowego kończącego wojnę domową i utworzeniu rządu jedności narodowej, obie strony konfliktu zobowiązały się do przeprowadzenia demokratycznych wyborów prezydenckich<ref name=tl/>. W listopadzie 2007, kiedy mijał mandat prezydencki ONZ, prezydent Gbagbo i premier Guillaume Soro uzgodnili, że wybory prezydenckie odbędą się przed końcem czerwca 2008<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.iol.co.za/news/africa/ivorian-leaders-pledge-polls-in-2008-1.380495|tytuł=Ivorian leaders pledge polls in 2008|data=28 listopada 2007|opublikowany=int.iol.co.za -– IOL|język=en|data dostępu=2012-02-04}}</ref>. Jednakże w kwietniu 2008 władze ogłosiły, że wybory odbędą się 30 listopada 2008. W połowie października 2008 prezydent i premier raz jeszcze uzgodnili przesunięcie wyborów z powodu opóźnień w procesie tworzenia nowego spisu wyborców i problemów z zapewnieniem bezpieczeństwa w trakcie głosowania<ref name=tl/><ref name=rtl>{{cytuj stronę|url=http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/COC281349.htm|tytuł=TIMELINE-Ivory Coast's drawn out political crisis|data=12 lutego 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. 14 maja 2009 premier Soro ogłosił, że wybory odbędą się 29 listopada 2009<ref name=rtl/>.

W połowie października 2009 członkowie komisji wyborczej (''Commission Electorale Indépendante'', CEI) poinformowali o opóźnieniach w procesie rejestracji wyborców. Oświadczyli, że spis wyborców w formie elektronicznej otrzymali dopiero wraz z początkiem miesiąca i w związku z tym niemożliwe będzie jego ostateczne opracowanie do listopada. 11 listopada komisja oficjalnie orzekła, że organizacja wyborów będzie niemożliwa z przyczyn technicznych. W celu zażegnania kryzysu w mediację zaangażował się prezydent [[Burkina Faso]] [[Blaise Compaoré]]. 3 grudnia 2009 w Wagadugu strony ustaliły, że wybory odbędą się na przełomie lutego i marca 2010<ref name=rtl/><ref name=wa>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8395014.stm|tytuł=Ivory Coast rivals agree to hold delayed vote in 2010 |data=4 grudnia 2009|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.

W styczniu 2010 w kraju wybuchł spór polityczny o nowe listy wyborców. Do udziału w wyborach zarejestrowanych zostało 5,3 mln osób, podczas gdy status około miliona obywateli nie został nadal zdefiniowany<ref name=wa/>. Listy wyborców były szczególnie wrażliwą sprawą i źródłem potencjalnych konfliktów. Odnosiły się bowiem wprost do kwestii obywatelstwa i pochodzenia etnicznego, które były jednymi z powodów wybuchu wojny domowej w 2002. Wraz z rejestracją obywateli, wydawane miały im być nowe dowody tożsamości. 9 stycznia 2010 prezydent Gbagbo zarzucił przewodniczącemu komisji wyborczej fałszowanie spisu wyborców<ref name=rtl/>. Oskarżył go o dopisanie nazwisk ponad 400 tys. osób, będących według niego obcokrajowcami. Opozycja oskarżyła prezydenta o próbę wstrzymywania procesu wyborczego i dalszego wydłużania swojej władzy. Stwierdziła, że większość zakwestionowanych osób, pochodzi z grup etnicznych z północnych regionów kraju, tradycyjnie mniej przychylnych kandydaturze Gbagbo. 12 lutego 2010 prezydent rozwiązał komisję wyborczą oraz rząd, deklarując powołanie nowych instytucji kontynuujących proces wyborczy<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8513806.stm|tytuł=Ivory Coast President Gbagbo dissolves government |data=13 lutego 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.

Z powodu rozwiązania rządu i komisji wyborczej w różnych miejscach w kraju, w tym w największych miastach, wybuchły antyprezydenckie protesty. Służby porządkowe do ich tłumienia użyły gazu łzawiącego i ostrej amunicji. W wyniku demonstracji i starć z policją zginęło co najmniej 7 osób<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8524330.stm|tytuł=Several dead in Ivory Coast clashes |data=19 lutego 2010|opublikowany=BBC News |język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref><ref name=sev/>. Politycy zdołali się jednak porozumieć. 23 lutego 2010 premier Soro ogłosił skład nowego gabinetu, w którym zasiedli przedstawiciele wszystkich największych partii politycznych, w tym opozycyjnej [[Partia Demokratyczna Wybrzeża Kości Słoniowej|Partii Demokratycznej Wybrzeża Kości Słoniowej]] (PDCI) oraz [[Zgromadzenie Republikanów|Zgromadzenia Republikanów]] (RDR). Przybyły do Wybrzeża Kości Słoniowej w celu prowadzenia mediacji prezydent Burkina Faso, Blaise Compaoré, poinformował, że strony przystały na organizację wyborów w kwietniu bądź maju 2010<ref name=sev>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8529565.stm|tytuł=Ivory Coast announces new government|data=23 lutego 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. 26 lutego 2010, po porozumieniu prezydenta, premiera i opozycji, powołany został nowy skład komisji wyborczej, na czele której stanął członek opozycyjnej PDCI. Nowa komisja przystąpiła do przerwanej pracy<ref>{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/8538365.stm|tytuł=Ivory Coast agrees on new electoral commission|data=26 lutego 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.

9 września 2010 prezydent Gbagbo zatwierdził ostateczne listy wyborców, co otworzyło drogę do organizacji głosowania<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.news24.com/Africa/News/I-Coast-final-voter-list-approved-20100910|tytuł=I Coast final voter list approved|data=9 września 2010|opublikowany=news24|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. Zatwierdzone listy tylko nieznaczne różniły się od tych zakwestionowanych w styczniu przez prezydenta<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.news24.com/Africa/News/I-Coast-Final-voter-list-produced-20100903|tytuł=I Coast: Final voter list produced|data=3 września 2010|opublikowany=news24|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. Ostatecznie znalazło się na nich 5,725 mln osób<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/COC457119.htm|tytuł=FACTBOX-Hurdles to clear for Ivory Coast election|data=15 września 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>. Na początku października 2010 w całym kraju rozpoczął się proces wydawania zarejestrowanym obywatelom nowych dowodów tożsamości. 15 października 2010 rozpoczęła się trwająca 15 dni kampania wyborcza<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11549774|tytuł=Ivory Coast campaigning for delayed election begins|data=15 października 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref><ref name=bbcav/>. Oprócz krajowych służb porządku w kraju pilnował 8–tysięczny kontyngent wojsk pokojowych ONZ ([[UNOCI]]), przybyły do nadzorowania procesu pokojowego po wojnie domowej oraz 1,5 tys. policjantów z ONZ<ref name=undep/>.

Na kilka dni przed wyborami pojawiły się doniesienia o znacznych opóźnieniach w wydawaniu [[Zabezpieczenie biometryczne|biometrycznych]] dowodów tożsamości, umożliwiających głosowanie oraz innych problemach logistycznych, jednakże władze zadeklarowały organizację wyborów w zaplanowanym czasie. Same koszty stworzenia nowego rejestru wyborców i produkcji dowodów tożsamości zostały oszacowane na 400 mln USD, przez co część komentatorów określiła wybory mianem najdroższych na świecie. Głosy wyborców zliczane były za pomocą elektronicznego systemu, obsługiwanego przez [[Szwajcaria|szwajcarską]] firmę<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.news24.com/Africa/News/Ivory-Coast-behind-vote-schedule-20101026|tytuł=Ivory Coast behind vote schedule|data=26 października 2010|opublikowany=news24|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.

Pozostali kandydaci<ref name=candid>{{cytuj stronę|url=http://www.ceici.org/elections/ci/actualite.php?id=267|tytuł=Voici la décision du Conseil Constitutionnel qui arrete la liste des candidats|data=19 listopada 2009|opublikowany=ceici.org -– Commission Electorale Independente|język=fr|data dostępu=2010-11-09}}</ref>:

* [[Félix Akoto Yao]] – bezpartyjny

* [[Aka Enoh]] – bezpartyjny

Prezydent Gbagbo w swoim programie wyborczym zapowiadał reformę przemysłu [[kakao]]wego (Wybrzeże Kości Słoniowej jest największym producentem kakao na świecie) i wzrost jego produkcji z 1,2 mln do 2 mln ton rocznie. Obiecywał budowę autostrady wewnątrz kraju, biegnącej do północnej granicy z państwami nieposiadającymi dostępu do oceanu, celem zwiększenia tranzytu ich towarów. Zobowiązał się również do rozbudowy portu w [[Abidżan]]ie i budowy nowego mostu nad laguną w tym mieście, a także przeniesienia do stolicy ([[Jamusukro]]) większej liczby placówek rządowych<ref name=cand>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/burkinaFasoNews/idAFLDE69L0MX20101022?sp=true|tytuł=FACTBOX-Ivory Coast's three main candidates' policies|data=22 października 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-10-28}}</ref>.

Henri Konan Bédié, reprezentujący Partię Demokratyczną Wybrzeża Kości Słoniowej, która rządziła krajem od czasu uzyskania niepodległości w 1960 do 1999, zapowiadał powrót do "złotego okresu" prezydentury [[Félix Houphouët-Boigny|Félixa Houphouët-Boigny]]<ref name=cam/>. Obiecywał reformę przemysłu kakaowego, wprowadzenie systemu stabilizacji cen, lecz jednocześnie rozbudowę przemysłu ciężkiego, stworzenie specjalnych stref przemysłowych zwolnionych z podatków i uniezależnienie gospodarki od importu produktów rolnych. Zobowiązał się do rozwoju elektryfikacji kraju, podłączania do sieci elektrycznej 250 wiejskich regionów rocznie oraz rozwój oświaty i budowę 12 centrów szkoleniowo-edukacyjnych<ref name=cand/>.

3 listopada 2010 Niezależna Komisja Wyborcza (''Commission Electorale Indépendante'', CEI) ogłosiła wyniki głosowania. Do drugiej tury wyborów przeszedł prezydent Laurent Gbagbo z wynikiem 38,04% głosów oraz Alassane Ouattara (32,07%). Henri Konan Bédié zajął trzecie miejsce, uzyskawszy 25,24% głosów. Frekwencja wyborcza wyniosła 83,73%<ref name=ofres/>. Prezydent Gbagbo najwięcej głosów uzyskał na południu i zachodzie kraju, były premier Ouattara na północy, a były prezydent Bédié w regionach centralnych<ref name=reutre>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A305620101104?sp=true|tytuł=Ivorian election heads to run-off|data=4 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>.

Wbrew obawom obserwatorów, po ogłoszeniu wyników wyborów nie doszło do masowych protestów. Wszyscy trzej główni kandydaci byli pod silną międzynarodową presją akceptacji wyników głosowania. Przeciwko wynikom protestowało 4 listopada wyłącznie kilkuset aktywistów Partii Demokratycznej Wybrzeża Kości Słoniowej (PDCI) przed jej siedzibą w Abidżanie<ref name=rbe>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A40FB20101105?sp=true|tytuł=Ivory Coast opposition leader lodges challenge to poll|data=5 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref><ref name=bbcre>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11681134|tytuł=Ivory Coast set for presidential election run-off|data=4 listopada 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>. Bédié zarzucił władzom fałszerstwa wyborcze i wezwał do ponownego przeliczenia głosów. Szef misji ONZ wezwał jego zwolenników do nieuciekania się do niedemokratycznych metod. Wyniki wyborów do 10 listopada musiała zatwierdzić Rada Konstytucyjna<ref name=reutre/>. 5 listopada 2010 Bédié złożył skargę wyborczą do komisji wyborczej (CEI), domagając się powtórnego liczenia głosów<ref name=rbe/>.

Członkowie sztabu Gbagbo podejrzliwie odnieśli się do wyników wyborów w północnych regionach kraju, gdzie Alassane Ouattara osiągnął zdecydowaną przewagę. W [[Podział administracyjny Wybrzeża Kości Słoniowej|rejonach]] [[Denguélé]] i [[Savanes (Wybrzeże Kości Słoniowej)|Savanes]] w pobliżu granicy z [[Mali]] głosowało na niego odpowiednio 93% i 86% wyborców. Sztab Gbagbo stawiał pytania o uczciwość wyników w północnych rejonach, kontrolowanych wciąż w dużej mierze przez ugrupowania rebelianckie z czasów wojny domowej<ref name=rbe/>. 5 listopada 2010, w odpowiedzi na niepotwierdzone doniesienia o spotkaniu prezydenta [[Senegal]]u [[Abdoulaye Wade]] z Alassane Ouattarą, iworyjski rząd wezwał przedstawiciela dyplomatycznego tego kraju i złożył na jego ręce notę protestacyjną, uznając zdarzenie za "akt nieprzyjacielski, równoznaczny z ingerencją w sprawy wewnętrzne kraju". Partia Ouattary nie potwierdziła spotkania z prezydentem Senegalu<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A500320101106|tytuł=Ivory Coast recalls Senegal envoy in visit row|data=6 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>.

12 listopada 2010 wyniki wyborów zatwierdził Young-jin Choi, szef misji pokojowej ONZ w Wybrzeżu Kości Słoniowej, co było konieczne w świetle postanowień porozumienia z 2007 kończącego wojnę domową. Uznał proces wyborczy za uczciwy i przejrzysty, oznajmiając, że w jego trakcie nie doszło do żadnych manipulacji wpływających na wynik wyborów<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/ivoryCoastNews/idAFLDE6AB15H20101112?sp=true|tytuł=U.N. mission approves Ivory Coast election results|data=12 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-17}}</ref>.

[[Plik:CIV presidential election 2010, 1st round.svg|thumb|280px|Wyniki I tury wyborów prezydenckich wg regionów: <span style="color:#FFB6C1;">różowy</span> -– zwycięstwo Gbagbo; <span style="color:#008000;">zielony</span> -– zwycięstwo Ouattary; <span style="color:#4169E1;">niebieski</span> -– zwycięstwo Bédié]]

!style="background-color:#E9E9E9" align=left colspan=2 valign=top|Kandydat -– Partia polityczna

|1 165 532

|118 671

|12 357

|10 663

|valign="top"|0,12%

|4 773

|2 423

|align=left colspan=4|Źródło:<ref name=ofres>{{cytuj stronę|url=http://www.gouv.ci/une.php?recordID=1292|tytuł=RESULTATS DEFINITIFS DE LA PRESIDENTIELLE 2010 PROCLAMES|data=6 listopada 2010|opublikowany=gouv.ci -– Le Portal Officiel du Gouvernement de Cote d'Ivoire|język=fr|data dostępu=2010-11-09}}</ref>

Wybory monitorowane były przez zagranicznych i lokalnych obserwatorów. Swoje misje przysłała m.in. [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|ONZ]], [[Unia Europejska]], [[Unia Afrykańska]] oraz [[Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej|ECOWAS]]. Dodatkowo proces wyborczy obserwowały 34 lokalne organizacje społeczne<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.voanews.com/english/news/Election-Observers-Prepare-for-Sundays-Ivory-Coast-Presidential-Vote--105873738.html|tytuł=Election Observers Prepare for Sunday's Ivory Coast Vote|data=27 października 2010|opublikowany=VOANews.com|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>.

Międzynarodowi obserwatorzy pochwalili przebieg wyborów i uznali je za wiarygodne<ref name=bbcre/>. ONZ, UA i UE wyraziły zadowolenie z pokojowego charakteru głosowania, które uznały za ważny krok na drodze do przywrócenia w kraju trwałego pokoju i wyjścia z kryzysu<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.un.org/News/Press/docs//2010/sc10076.doc.htm|tytuł=Security Council Press Statement on Election in Côte d’Ivoire|data=3 listopada 2010|opublikowany=un.org|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.voiceofnigeria.org/Africa/African-Union.htm|tytuł=African Union Welcomes Cote D'Ivoire , Tanzania Elections|data=2 listopada 2010|opublikowany=voiceofnigeria.org|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://europa.eu/rapid/pressReleasesAction.do?reference=IP/10/1457&format=HTML&aged=0&language=EN&guiLanguage=en|tytuł=Statement by High Representative / Vice-president Mrs Catherine Ashton on the Côte d’Ivoire elections|data=2 listopada 2010|opublikowany=europa.eu|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>.

| listopada 2007

| 9 września

| 3 listopada

| 6 listopada

| 25 listopada

| Śmierć co najmniej 4 osób w zamieszkach między zwolennikami obu kandydatów

| 1 grudnia

| 2 grudnia

| 4 grudnia

7 listopada 2010 Alassane Ouattara i Henri Konan Bédié potwierdzili zawarty jeszcze przed pierwszą turą głosowania sojusz wyborczy w przypadku przegranej jednego z nich. Bédié wezwał swoich zwolenników do wsparcia kandydatury Ouattary. Jednak zdaniem części komentatorów, nie było jasne jak wielu jego wyborców, pochodzących głównie z zamieszkującej chrześcijańskie centrum i południe kraju grupy etnicznej [[Baoulé]], poprze Ouattarę, wspieranego w przeważającej większości przez muzułmanów z północy i oskarżanego w przeszłości o wspieranie rebeliantów w czasie wojny domowej<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6A701G20101108?sp=true|tytuł= Ivory Coast opposition leaders confirm poll alliance|data=7 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-09}}</ref>. O pozyskanie głosów grupy Baoulé starali się obaj kandydaci. Alassane Ouattara zapowiadał współpracę po wyborach z Henri Konanem Bédié oraz wzmocnienie [[Jamusukro]] jako ośrodka stołecznego. Zorganizował tam wiec z udziałem ok. 2 tys. lokalnych liderów grupy Baoulé oraz nawiedził grób prezydenta Félixa Houphouët-Boigny. Laurent Gabgbo wziął udział w wiecu w [[Sakassou]], gdzie według rodzimych wierzeń znajdować się miał dom jednego z bóstw, "królowej matki". Uczestniczyło w nim ok. 2,5 tys. wodzów plemiennych ludu [[Akan]], wchodzącego w skład grupy Baoulé<ref name=bao>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11832982|tytuł=Cocoa farmers: A mirror to Ivory Coast's divisions|data=25 listopada 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>.

Kampania wyborcza przed drugą turą wyborczą uległa zaostrzeniu, co wywołało obawy przed wybuchem przemocy. Obaj kandydaci kierowali pod swoim adresem wzajemne oskarżenia. Prezydent Gbagbo oskarżał swojego rywala o [[Burkina Faso|burkińskie]] pochodzenie. Używał ksenofobicznej retoryki, opowiadając się przeciw napływowi do kraju imigrantów z państw sąsiednich. Ouattara zarzucał z kolei urzędującemu prezydentowi dojście do władzy na drodze zamachu stanu i wprowadzenie do języka polityki agresji i przemocy<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6AM0P420101123?sp=true|tytuł=Campaign turns nasty ahead of Ivory Coast run-off vote|data=23 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>.

25 listopada 2010 między zwolennikami dwóch kandydatów doszło do starć na przedmieściach Abidżanu. W ich wyniku kilkadziesiąt osób zostało rannych. Szef misji ONZ Young-jin Choi oraz pozarządowa organizacja [[International Crisis Group]] zaapelowali do kandydatów o obniżenie poziomu agresji w swojej retoryce oraz powstrzymania się od ogłaszania własnego zwycięstwa do czasu podania wyników głosowania przez komisję wyborczą. Z apelem o zachowanie spokoju, opanowania i odpowiedzialności zwróciła się także Unia Europejska, [[Francja]] oraz prezydent [[Burkina Faso]] [[Blaise Compaoré]], który zapowiedział podróż do Wybrzeża Kości Słoniowej w kolejnych dniach<ref name=reutcool>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/ivoryCoastNews/idAFLDE6AO25A20101125?sp=true|tytuł=U.N. warns Ivorian candidates against victory claims|data=25 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-11-26}}</ref>. O pokojowy udział w wyborach zaapelowały także piłkarskie gwiazdy z kadry narodowej: [[Didier Drogba]], [[Yaya Touré]], [[Kolo Touré]] i [[Gervinho]]<ref name=bao/>.

27 listopada 2010 władze ogłosiły wprowadzenie [[godzina policyjna|godziny policyjnej]] (w godzinach 22:00–6:00) w ciągu pięciu kolejnych nocy. Szef armii, gen. Philippe Mangou uzasadniał zastosowanie tego środka względami bezpieczeństwa i potrzebą ochrony życia ludzi. Decyzję skrytykował Allasane Ouattara. Uznał ją za niekonstytucyjną i w jego ocenie możliwą do podjęcia tylko w przypadku niepokojów, ale już po przeprowadzeniu głosowania. Przeciwko wprowadzeniu policyjnej protestowali w Abidżanie jego zwolennicy, zdaniem których stwarzała ona możliwość fałszerstw wyborczych. W wyniku ostrzału protestujących ze strony służb bezpieczeństwa zginęły co najmniej 3 osoby<ref name=bcurf/>. W czasie rozmów z prezydentem Burkina Faso Blaise'mem Compaoré dwaj kandydaci zobowiązali się do uszanowania wyniku wyborów<ref name=reuttwopoll/>.

Głosowanie w drugiej turze wyborów rozpoczęło się 28 listopada 2010 o godzinie 7:00 i trwało do 17:00. Część lokali wyborczych została jednak otwarta później ze względu na opóźnienia w dostarczeniu materiałów wyborczych z powodu godziny policyjnej. Prezydent Gbagbo przyznał, że w niektórych częściach kraju doszło do nieprawidłowości w tej kwestii, jednak wyraził przekonanie o pomyślnym przebiegu całego procesu<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11855855|tytuł=Ivory Coast votes in presidential election run-off|data=28 listopada 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-18}}</ref>. Opóźnienia spowodowały w wielu przypadkach długie kolejki w lokalach wyborczych i wzrost napięcia społecznego<ref name=reuttwopoll>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6AR06520101128?sp=true|tytuł=Ivorian voters queue as curfew leads to delays|data=28 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-18}}</ref>.

29 listopada 2010 komisja wyborcza ogłosiła tylko wyniki z okręgów z zagranicy, a publikację kolejnych zapowiedziała na następny dzień. Zgodnie z prawem CEI miała na ogłoszenie wyników wyborów 3 dni, które następne musiała zatwierdzić Komisja Konstytucyjna, a także międzynarodowa misja ONZ -– [[UNOCI]]. 29 listopada sztab prezydenta Gbagbo zakwestionował wciąż nieopublikowane wyniki głosowania w trzech północnych regionach kraju, w których miało dojść jego zdaniem do masowych fałszerstw dokonywanych przez kontrolujących region rebelianckich bojowników z Nowych Sił. Obóz Ouattary wyraził natomiast wątpliwości co do wyników głosowania w regionach zachodnich i oskarżył prezydenta o wstrzymywanie publikacji rezultatu drugiej tury wyborów<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6AT1MQ20101130?sp=true|tytuł=Ivory Coast moves soldiers to Abidjan before result|data=30 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref name=r30lis>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6AT01T20101130?sp=true|tytuł=Opposition cries foul on I.Coast poll result delay|data=30 listopada 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>.

30 listopada 2010, w czasie konferencji komisji wyborczej, jeden z jej członków reprezentujący prezydenta Gbagbo uniemożliwił ogłoszenie przez jej rzecznika prasowego wyników wyborów z trzech spośród 18 okręgów wyborczych. W obecności dziennikarzy podarł kartkę papieru z przygotowanymi danymi, co spowodowało zakończenie konferencji. Opozycja oskarżyła prezydenta o próbę "skonfiskowania władzy". Szef sztabu wyborczego prezydenta Gbagbo [[Affi N'Guessan|Pascal Affi N'Guessan]] zarzucił natomiast komisji publikację wyników przed osiągnięciem porozumienia w tej sprawie przez jej wszystkich członków. Raz jeszcze oskarżył Nowe Siły o fałszerstwa na północy kraju, w tym o wypełnianie urn wyborczych i zastraszenie obywateli groźbą odpalenia wyrzutni rakietowych. O publikację wyników w terminie zaapelowała Francja, Stany Zjednoczone i Unia Europejska. Francuska minister spraw zagranicznych [[Michèle Alliot-Marie]] wyraziła również gotowość interwencji w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa bądź interesów francuskich obywateli (ok. 12 tys. osób) lub 900-osobowego kontyngentu francuskich żołnierzy stacjonującego w Wybrzeżu Kości Słoniowej<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6B01U220101201?sp=true|tytuł=Ivory Coast president party says rebels rigged poll|data=1 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11881498|tytuł=Gbagbo ally tears up Ivory Coast run-off results|data=1 grudnia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>. Sekretarz generalny ONZ [[Ban Ki-moon]] powiedział, że organizacja "będzie stała na straży procesu wyborczego w celu uszanowania woli obywateli wyrażonej w wyborach"<ref name=r2gru/>.

1 grudnia 2010 komisja wyborcza (CEI), choć prawnie zobligowana, nie zdołała ogłosić wyników wyborów z powodu sporów w tej materii między jej członkami reprezentującymi obozy dwóch kontrkandydatów. Doprowadziło to do wzrostu niepokojów wśród społeczeństwa. Prezydent Gbagbo przedłużył obowiązywanie godziny policyjnej do 4 grudnia (od 19:00 do 6:00)<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11892438|tytuł=Ivory Coast election result deadline is missed |data=2 grudnia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>. Pomimo tego w nocy nieznani sprawcy zaatakowali biuro Alassane Ouattary w Abidżanie, w wyniku czego zginęły co najmniej 4 osoby. Sztab Gbagbo zwrócił się także do Rady Konstytucyjnej z wnioskiem o anulowanie wyników wyborów (wciąż nieopublikowanych) z północnych regionów kraju z powodu domniemanych fałszerstw wyborczych. Na czele Rady Konstytucyjnej stał Paul Yao N'Dre, członek partii prezydenta Gbagbo, któremu opozycja zarzuciła stronniczość<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11897021|tytuł=Ivory Coast election: Alassane Ouattara office attacked|data=2 grudnia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref name=r2gru>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6B10EU20101202?sp=true|tytuł=Ivory Coast president wants vote cancelled -– party|data=2 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>.

2 grudnia 2010 przewodniczący CEI Youssouf Bakayoko ogłosił ostateczne wyniki wyborów, według których ich zwycięzcą został [[Alassane Ouattara]], zdobywając 54,1% głosów poparcia. Urzędujący prezydent [[Laurent Gbagbo]] uzyskał 45,9% głosów. Frekwencja wyborcza wyniosła ponad 81%. Jego konferencja odbyła się w jednym z hoteli w centrum Abidżanu chronionym przez kontyngent wojsk ONZ. Wkrótce po ogłoszeniu wyników przewodniczący Rady Konstytucyjnej Paul Yao N'dre unieważnił wyniki ogłoszone przez komisję wyborczą. Stwierdził, że z powodu przekroczenia terminu nie była ona już prawnie zobligowana do publikacji wyników. Ogłosił przejęcie kompetencji w tej sprawie przez Radę Konstytucyjną. Rada Konstytucyjna zgodnie z prawem miała 7 dni na zatwierdzenie wyników wyborów. 2 grudnia władze zamknęły lądowe, morskie i powietrzne granice państwowe oraz zawiesiły nadawanie sygnału radiowo-telewizyjnego zagranicznych stacji<ref name=rrr>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6B13FN20101202?sp=true|tytuł=Ivory Coast poll winner named, army seals borders|data=2 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6B100D20101202?sp=true|tytuł=Ivory Coast's Ouattara wins vote: election chief|data=2 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11903470|tytuł=Ivory Coast election: Alassane Ouattara 'beats Gbagbo'|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>.

3 grudnia 2010 Rada Konstytucyjna zwycięzcą wyborów prezydenckich ogłosiła prezydenta Laurenta Gbagbo. Rada unieważniła wyniki wyborów z 7 departamentów w trzech północnych [[Podział administracyjny Wybrzeża Kości Słoniowej|regionach kraju]] ([[Savanes (Wybrzeże Kości Słoniowej)|Savanes]], [[Vallée du Bandama]], [[Worodougou]]), w których Alassane Ouattara uzyskał największe poparcie. Anulowanych zostało w sumie prawie 608 tys. głosów (z czego ponad 544 tys. oddanych na Ouattarę). Skorygowane w ten sposób wyniki dawały Gbagbo 51,45% głosów, a jego rywalowi 48,55% głosów. Przewodniczący Rady Konstytucyjnej Paul Yao N'dre oznajmił, że konieczność anulowania części wyników była spowodowana "poważną naturą nieprawidłowości" w zakwestionowanych okręgach<ref name=b3gru>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11913832|tytuł=Ivory Coast poll overturned: Gbagbo declared winner|data=3 grudnia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref name=uacc>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6B20EV20101203?sp=true|tytuł=Gbagbo declared victor in disputed Ivorian poll|data=3 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref name=rescc/>.

Alassane Ouattara odrzucił wyniki ogłoszone przez Radę Konstytucyjną i uznał się za rzeczywistego zwycięzcę wyborów. Z obawy o bezpieczeństwo przebywał w Hotelu Golf w Abidżanie, chronionym przez siły ONZ. W proteście przeciwko decyzji Rady Konstytucyjnej na ulice miasta wyszli jego zwolennicy, co wywołało starcia z służbami bezpieczeństwa<ref name=b3gru/>. Sztab Ouattary ostrzegł przed możliwością ponownego wybuchu wojny domowej, obarczając odpowiedzialnością za dalszy rozwój wypadków obóz prezydenta Gbagbo. Zarzucił mu utrwalanie podziału kraju. Bojownicy z Nowych Sił w opublikowanym oświadczeniu uznali Ouattarę za prawomocnego prezydenta kraju<ref name=rusa>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6B249620101203?sp=true|tytuł=U.S. leads calls for Gbagbo to concede Ivory Coast vote|data=3 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>. Alassane Ouattara stwierdził, że "Rada Konstytucyjna przekroczyła swoją władzę, co zauważył cały świat"<ref name=bworld4/>.

Społeczność międzynarodowa odrzuciła decyzję Rady Konstytucyjnej i za prawomocnego zwycięzcę wyborów i prezydenta uznała Alassane Ouattarę. Szef misji ONZ w Wybrzeżu Kości Słoniowej Young-jin Choi, który zgodnie z porozumieniem pokojowym z 2007 kończącym wojnę domową był zobligowany zatwierdzić wyniki wyborów, potwierdził zwycięstwo Ouattary. Stwierdził, iż wyniki ogłoszone przez CEI nie uległy zmianie. Dodał, że nawet w przypadku uwzględnienia skarg obozu Gbagbo, całościowe wyniki nie uległyby zmianie. Misja ONZ dysponowała kopiami danych z wynikami wyborów z prawie każdego lokalu wyborczego<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6B20HM20101203?sp=true|tytuł=UN rejects Gbagbo win in Ivorian poll|data=3 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref name=reut4gru/>. Sekretarz generalny ONZ Ban Ki-moon w wydanym oświadczeniu uznał zwycięstwo Ouattary. Złożył mu gratulacje i wezwał do pracy na rzecz pokoju, stabilności i pojednania w Wybrzeżu Kości Słoniowej. Prezydenta Gbagbo wezwał natomiast do "działania na rzecz dobra kraju i współpracy w pokojowym przekazaniu władzy"<ref name=rusa/>.

Prezydent USA [[Barack Obama]] uznał za wiarygodny rezultat wyborów ogłoszony przez komisję wyborczą i potwierdzony przez akredytowanych obserwatorów i ONZ. Pogratulował zwycięstwa Ouattarze oraz ostrzegł, iż społeczność międzynarodowa jest gotowa na "powstrzymanie każdego, kto działa w kierunku wstrzymania procesu wyborczego i woli wyborców". Również prezydent Francji Nicolas Sarkozy wezwał do "poszanowania woli narodu i powstrzymania się od działań mogących wywołać przemoc". Prezydent [[Nigeria|Nigerii]] [[Goodluck Jonathan]], pełniący zarazem funkcję przewodniczącego [[Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej|ECOWAS]], wezwał strony do "respektowania i wprowadzenia w życie werdyktu narodu iworyjskiego ogłoszonego przez komisję wyborczą". Szef [[Międzynarodowy Fundusz Walutowy|Międzynarodowego Funduszu Walutowego]] [[Dominique Strauss-Kahn]] ogłosił, że instytucja będzie współpracować wyłącznie z rządem uznanym przez ONZ<ref name=bworld4>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11917359|tytuł=World leaders back Ouattara as Ivory Coast poll winner|data=4 grudnia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>. O poszanowanie woli narodu zaapelowała także szefowa dyplomacji UE [[Catherine Ashton]]<ref name=b3gru/> oraz [[Unia Afrykańska]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/topNews/idAFJOE6B20EJ20101203|tytuł=Imperative to respect Ivory Coast poll outcome: AU|data=3 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>. UA wyraziła "głębokie zaniepokojenie" wydarzeniami i zapowiedziała podjęcie kroków przeciwko "autorom działań mogących zakłócić integralność procesu wyborczego"<ref name=bbc4gru/>.

[[Plik:CIV presidential election 2010, 2nd round.svg|thumb|280px|Wyniki II tury wyborów prezydenckich wg regionów: <span style="color:#FFB6C1;">różowy</span> -– zwycięstwo Gbagbo; <span style="color:#008000;">zielony</span> -– zwycięstwo Ouattary]]

4 grudnia 2010 Laurent Gbagbo złożył przysięgę w pałacu prezydenckim w Abidżanie, obejmując prezydenturę na kolejną kadencję. Stanowisko ONZ uznał za ingerencję w sprawy wewnętrzne kraju i zagroził wydaleniem jej sił pokojowych. Zapowiedział "obronę suwerenności" Wybrzeża Kości Słoniowej. Kilka godzin później w Hotelu Golf zaprzysiężony na prezydenta kraju został Alassane Ouattara, który na na piśmie przedłożył Radzie Konstytucyjnej tekst własnej przysięgi. Premier [[Guillaume Soro]], który uznał go prawowitego prezydenta, złożył na jego ręce rezygnację ze stanowiska, jednakże Ouattara powierzył mu na nowo misję utworzenia gabinetu. Premier Soro, były lider Nowy Sił, odrzucił decyzję Rady Konstytucyjnej, uznając ją zagrożenie dla wysiłków na rzecz stabilizacji i ponownego zjednoczenia państwa. W kilku miastach, w tym w Abidżanie i [[Bouaké]], doszło do pomniejszych protestów zwolenników Ouattary występujących przeciwko zaprzysiężeniu Laurenta Gbagbo<ref name=bbc4gru>{{cytuj stronę|url=http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-11919256|tytuł=Ivory Coast crisis as presidential rivals both sworn in|data=4 grudnia 2010|opublikowany=BBC News|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref name=reut4gru>{{cytuj stronę|url=http://af.reuters.com/article/worldNews/idAFTRE6B249620101204?sp=true|tytuł=Ivory Coast's Gbagbo sworn in despite world rejection|data=4 grudnia 2010|opublikowany=Reuters|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>. 5 grudnia 2010 Laurent Gbagbo na stanowisko szefa rządu mianował natomiast [[Gilbert Marie N'gbo Aké|Gilberta Marie N'gbo Aké]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://rulers.org/2010-12.html|tytuł=December 2010|opublikowany=rulers.org|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://news.xinhuanet.com/english2010/world/2010-12/06/c_13637073.htm|tytuł=Cote d'Ivoire's Gbagbo names N'gbo PM in showdown with West-backed Ouattara|data=6 grudnia 2010|opublikowany=xinhuanet.com|język=en|data dostępu=2010-12-19}}</ref>. Powstanie dwóch ośrodków władzy państwowej doprowadziło do kryzysu politycznego.

|style="background-color:#E9E9E9" align=center colspan=2|'''Wyniki wg Rady<br />Konstytucyjnej'''

|align=left valign=top|[[Alassane Ouattara]]

|align=left valign=top|[[Laurent Gbagbo]]

|align=left colspan=3 style="background-color:#E9E9E9"|'''Razem'''