Misjonarze Najświętszego Serca Jezusowego: Różnice pomiędzy wersjami

|dewiza =

|herb =

|pełna nazwa =

|data zatwierdzenia =

|commons =

'''Misjonarze Najświętszego Serca Jezusowego''' ([[łacina|łac]]. ''Missionarii Sacratissimi Cordis Iesu'') -– [[katolicyzm|katolicki]] [[instytut życia konsekrowanego]], założony w 1854 przez francuskiego księdza [[Jules Chevalier|JulesaJules'a Chevaliera]], ówczesnego proboszcza parafii w [[Issoudun]]. Obecnie członkowie zgromadzenia działają w 56 krajach na całym świecie<ref name="we are">{{cytuj stronę|url=http://www.misacor.org/en/index.php?option=com_content&view=article&id=25&Itemid=28|tytuł=We Are Missionaries of the Sacred Heart of Jesus |data=2008-08-11|opublikowany=misacor.org|język=en|data dostępu=2012-01-03}}</ref>. Od września 2005 stanowisko przełożonego generalnego zajmuje pochodzący ze [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] ks. Mark McDonald MSC<ref name="gcatholic">{{cytuj stronę|url=http://www.gcatholic.com/orders/014.htm|tytuł=Missionaries of the Sacred Heart of Jesus (M.S.C.)|opublikowany=gcatholic.com|język=en|data dostępu=2012-01-03}}</ref>. Siedziba władz centralnych instytutu znajduje się w [[Rzym|Rzymie]]ie<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.catholic-hierarchy.org/diocese/dqmsc.html|tytuł=Missionaries of the Sacred Heart of Jesus|opublikowany=catholic-hierarchy.org|język=en|data dostępu=2012-01-03}}</ref>. Liczy ok. 2100 członków (stan na maj 2006)<ref name="australia">{{cytuj stronę|url=http://www.misacor.org.au/index.php?option=com_content&view=article&id=13&Itemid=26|tytuł=Who We Are|nazwisko=Cuyos|imię=Stephen|data=2006-05-19|opublikowany=misacor.org.au|język=en|data dostępu=2012-01-03}}</ref>.

Ks. Jules Chevalier już od czasów swoich studiów w seminarium myślał o założeniu nowego zgromadzenia zakonnego, którego duchowość podkreślałaby łaskawą i współczującą miłość Boga, będącą remedium na zło widoczne w codziennym życiu ludzi. Pomysł ten spotkał się jednak z rezerwą władz kościelnych. Po objęciu parafii w Issoudun, Chevalier oraz jego współpracownik ks. Maugenest odprawiali [[nowenna|nowennę]] do Matki Bożej, z prośbą o wspomożenie ich idei. Chevalier zobowiązał się, iż w przypadku spełnienia prośby, złoży Matce Boże specjalne wotum dziękczynne. 8 grudnia 1854, w uroczystość [[Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny|Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny]], Chevalier otrzymał duży datek pieniężny od anonimowego darczyńcy, z przeznaczeniem na utworzenie ośrodka misyjnego<ref name="we are"/>. Wkrótce potem inny darczyńca ustanowił coroczną rentę pozwalającą obu księżom na utrzymanie się nawet po rezygnacji z pracy w parafii. Po uzyskaniu zgody miejscowego arcybiskupa, Chevalier w 1855 kupił starą winnicę i tam założył pierwszy dom zakonny<ref name="australia"/>. W 1859 Chevalier uroczyście nadał Maryi tytuł Matki Bożej Najświętszego Serca Jezusowego i wprowadził do swojego zgromadzenia jej szczególny kult, co miało stanowić obiecane wotum dziękczynne<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.misacor.org/en/index.php?option=com_content&view=article&id=66&Itemid=65|tytuł=Our Lady of the Sacred Heart of Jesus |data=2011-02-28|opublikowany=misacor.org|język=en|data dostępu=2012-01-03}}</ref>.

Pod koniec XIX wieku zgromadzenie zaczęło wysyłać księży na misje poza Europą, przede wszystkim w [[Oceania|Oceanii]] i Azji Południowo-Wschodniej. Uczyniło to na polecenie papieża [[Leon XIII|Leona XIII]]<ref name="we are"/>.

== Struktura ==

Podstawową jednostką administracyjną wewnątrz zgromadzenia są prowincje. Mniejsze grupy księży działają jako proprowincje, unie lub regiony.

* '''Prowincje''': [[Australia]], [[Austria]], [[Belgia]], [[Kanada]], [[Dominikana]], [[Francja]], [[Niemcy]], [[Indonezja]], [[Irlandia]], [[Włochy]], [[Holandia]], [[Papua-Nowa Gwinea]], [[Filipiny]], [[Sao Paulo]], [[Hiszpania]], [[Szwajcaria]], [[Stany Zjednoczone]]

* '''Proprowincje''': [[Ameryka Środkowa]], [[Kurytyba]], [[Rio de Janeiro]]

* '''Unie''': [[Ocean Spokojny|Pacyfik]], [[Azja]], [[Afryka]]

* '''Regiony''': [[Japonia]], [[Peru]], [[Republika Południowej Afryki]], [[Korea Południowa]], [[Wenezuela]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.misacor.org/en/index.php?option=com_content&view=article&id=120&Itemid=135|tytuł=MSC Around the World |data=2011-07-25|opublikowany=misacor.org|język=en|data dostępu=2012-01-03}}</ref>

Według stanu na 4 stycznia 2012, członkami zgromadzenia jest czterech arcybiskupów i osiemnastu biskupów, w tym siedmiu w [[Papua-Nowa Gwinea|Papui-Nowej Gwinei]], czterech w [[Indonezja|Indonezji]] oraz po trzech w [[Peru]] i [[Brazylia|Brazylii]], a także po jednym w [[Holandia|Holandii]], [[Włochy|Włoszech]], [[Kiribati]], [[Dominikana|Dominikanie]] i [[Republika Południowej Afryki|Republice Południowej Afryki]]. Do zgromadzenia należą także [[administrator apostolski|administratorzy apostolscy]] [[Tuvalu]] i [[Wyspy Marshalla|Wysp Marshalla]]<ref name="gcatholic"/>.

Czterej arcybiskupi należący do zgromadzenia to:

* [[John Ribat]] MSC -– arcybiskup metropolita [[Port Moresby]], przewodniczący Konferencji Episkopatu Papui-Nowej Gwinei i Wysp Salomona

* [[Carmelo Cassati]] MSC -– emerytowany arcybiskup archidiecezji Trani–Barletta–Bisceglie (Włochy)

* [[Karl Hesse]] MSC -– emerytowany arcybiskup metropolita [[Rabaul]] (Papua-Nowa Gwinea)

* [[Nicolaus Adi Seputra]] MSC -– arcybiskup metropolita [[Merauke]] (Indonezja)