Gąsienicowa Turnia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
|||
Linia 23:
Nazwa pochodzi od [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]], nad którą się wznosi. Północne stoki Gąsienicowej Turni opadają do [[Mylna Kotlinka|Mylnej Kotlinki]] w najwyższym piętrze tej doliny, zaś południowe do polodowcowego kotła [[Dolinka pod Kołem|Dolinki pod Kołem]] (górne piętro [[Dolina Pięciu Stawów Polskich|Doliny Pięciu Stawów Polskich]]). Górna część tych stoków, zarówno z południowej, jak i północnej strony, to strome [[ściana (geomorfologia)|ściany]], w których znajdują się [[droga wspinaczkowa|drogi wspinaczkowe]]. Stokami południowymi, sporo poniżej wierzchołków, prowadzi czerwony szlak turystyczny z [[Kasprowy Wierch|Kasprowego Wierchu]] na [[Zawrat]].
Latem pierwszymi znanymi zdobywcami byli [[Stefania Klemensiewicz|Stefania Wieniewska]] (później Klemensiewiczowa) z [[Zygmunt Klemensiewicz (fizyk)|Zygmuntem Klemensiewiczem]] i [[Roman Kordys|Romanem Kordysem]] 1 sierpnia 1907 roku. Zimą pierwszego wejścia dokonali [[Mariusz Zaruski]], [[Henryk Bednarski (taternik)|Henryk Bednarski]], [[Jerzy Cybulski]], [[Józef Lesiecki]], Stefan Mazurkiewicz i [[Stanisław Zdyb]] 3 marca 1910 roku<ref name=whp>{{Cytuj książkę |nazwisko=Paryski |imię=Witold Henryk |autor link=Witold Henryk Paryski |tytuł=Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część I. Liliowe – Mały Kościelec |data=1951 |wydawca=Sport i Turystyka |miejsce=Warszawa}}</ref>.
Z rzadkich roślin na Gąsienicowej Turni występuje [[ukwap karpacki]] – gatunek w Polsce występujący tylko w Tatrach i to na niewielu stanowiskach<ref>{{Cytuj książkę |imię=Zbigniew |nazwisko=Mirek |imię2=Halina |nazwisko2=Piękoś-Mirkowa |tytuł=Czerwona księga Karpat Polskich |wydawca=Instytut Botaniki PAN |miejsce=Kraków |data=2008 |isbn =978-83-89648-71-6}}</ref>.
| |||