Tarazjusz (patriarcha Konstantynopola): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
YurikBot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: fi:Tarasios
m linki
Linia 1:
'''Św.Tarazjusz''' (ur. ?, zm. [[25 lutego]] [[806]]), duchowny [[Cesarstwo bizantyjskie|bizantyjski]], [[patriarcha Konstantynopola]] w latach [[784]]-[[806]].
 
Tarazjusz był sekretarzem i bliskim współpracownikiem cesarzowej [[Irena (cesarzowa bizantyjska)|Ireny]], dzięki której został wybrany na patriarchę Konstantynopola po [[śmierć|śmierci]] [[Paweł IV (patriarcha Konstantynopola)|Pawła IV]].
 
Tarazjusz przewodniczył obradom [[Sobór Nicejski II|soboru nicejskiego II]] w [[787]] r., na którym debatowano w sprawie [[ikonoklazm|kultu ikon]]. Sobór miał być krokiem do odbudowania między chrześcijaństwem wschodnim i zachodnim dobrych kontaktów, nadszarpniętych przez poprzednich cesarzy, którzy zaciekle walczyli z kultem świętych obrazów.
 
Tarazjusz, mimo iż wiódł surowe, [[asceza|ascetyczne]] [[życie]], był krytykowany przez przeciwników za tolerowanie we własnym otoczeniu [[symonia|świętokupstwa]], a także za brak reakcji na rozwód młodego cesarza [[Konstantyn VI (cesarz bizantyjski)|Konstantyna VI]], który był synem cesarzowej Ireny. Pod naciskiem [[Teodor Studyta|Teodora Studyty]] Tarazjusz ekskomunikował kapłana[[kapłan]]a, który udzielił [[rozwód|rozwodu]] cesarzowi[[cesarz]]owi [[Konstantyn VI (cesarz bizantyjski)|Konstantynowi VI]].
 
Gdy w [[802]] r. [[Nicefor I Genik]] zderonizował [[Irena (cesarzowa bizantyjska)|Irenę]], Tarazjusz koronował go na nowego władcę Bizancjum.