Viktor Tausk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
m →Życiorys: poprawa linków |
||
Linia 4:
Urodził się w żydowskiej rodzinie w Żylinie, wówczas należącej do Austro-Węgier, jako syn dziennikarza i tłumacza [[Herman Tausk|Hermana]] (ok.1850–1913?)<ref>Augustín Matovcík: ''Slovenský biografický slovník: od roku 833 do roku 1990. Zv. 6: T - Z''. Martin: Matica Slovenská, 1994 80-7090111-X s. 34</ref> i jego żony Emilie Roth Tausk; miał ośmioro młodszego rodzeństwa, sześć sióstr i dwóch braci. Niedługo po jego urodzinach rodzice przenieśli się do Chorwacji. Uczył się w szkole w [[Sarajewo|Sarajewie]]. Zdecydował się studiować prawo i przez pewien czas praktykował w [[Mostar]]ze jako asystent prawnika.
W 1897 roku po raz pierwszy odwiedził Wiedeń, rok później poznał [[Martha Tausk|Marthę Frisch]] (1881–1957). Ochrzcił się i w 1900 roku ożenił się z nią. Mieli dwóch synów, [[Marius Tausk|Mariusa]] i Victora-Hugo; po kilku latach rozwiedli się. Od 1906 roku Tausk przebywał w [[Berlin]]ie, gdzie pracował jako dziennikarz i próbował sił jako artysta, pisząc poezje i sztuki. Około 1907 roku zainteresował się psychoanalizą, napisał wtedy do [[Sigmund Freud|Freuda]] i otrzymał zaproszenie do Wiednia. W 1908 roku odbył szkolenie z psychoanalizy. Dzięki finansowej pomocy Freuda, mógł rozpocząć studia medyczne na [[Uniwersytet Wiedeński|Uniwersytecie Wiedeńskim]]. Pracował w oddziale neurologicznym [[Lothar Ritter von Frankl-Hochwart|Frankla von Hochwarta]] i klinice psychiatrycznej [[Julius Wagner-Jauregg|Wagnera-Jauregga]], tytuł doktora medycyny otrzymał w styczniu 1914 roku<ref>{{Cytuj stronę | nazwisko = | imię = | tytuł = M 32.5-431 Tausk, Viktor, 1905.03.28 (Dokument (Einzelstück)) | url = http://scopeq.cc.univie.ac.at/Query/detail.aspx?ID=250040 | opublikowany = | data = | data dostępu = 2012-05-17 }}</ref>. W 1915 roku został zmobilizowany i jako lekarz wojskowy służył w [[Lublin]]ie. Po powrocie do Wiednia rozpoczął analizę u [[Helene Deutsch]] (Freud odmówił mu analizy). Deutsch, która sama była wówczas analizowana przez Freuda, za jego namową przerwała analizę Tauska.
3 lipca 1919 roku będąc pod wpływem alkoholu Tausk popełnił samobójstwo, zadzierzgając sznur od zasłony wokół szyi i strzelając sobie z rewolweru w głowę. Przyczyn samobójstwa zwykło się upatrywać w jego niespełnionym uczuciu do [[Lou Andreas-Salomé]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Mijolla | imię = A. de. | tytuł = International dictionary of psychoanalysis | data = 2005 | wydawca = Macmillan Reference USA | miejsce = Detroit | isbn = 0-02-865927-9 | strony = 1726 }}</ref>. Niedługo przed śmiercią zaręczył się ze swoją pacjentką, młodą pianistką Hilde Loewi, która mogła zajść z nim w ciążę. [[Kurt R. Eissler]] w swojej biografii zasugerował, że Tausk mógł mieć [[Zaburzenia afektywne dwubiegunowe|chorobę afektywną dwubiegunową]]. Obszerne wspomnienie pośmiertne o Tausku napisał Freud<ref>Victor Tausk†. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 5, 1919
| |||