Scoping

Scoping - (procedura) ustalania zakresu (merytorycznego i ew. przestrzennego) zadań i/lub badań w złożonych procesach planowania, zarządzania i produkcji. Określenie wywodzi się z angielskiego "scope", oznaczającego m.in. "zakres", "zasięg", "przestrzeń", "pole działania", "skala", "dziedzina".

Procedura scopingu w planowaniu przestrzennym

W przypadku niektórych projektów inwestycyjnych prawo w UE wymaga wykonania, w procesie planowania, badań nad wpływem projektu na środowisko naturalne. W celu możliwie najskuteczniejszego sporządzenia tych Raportów środowiskowych lub Ocen oddziaływania na środowisko, ustala się wcześniej, w ramach procedury scopingu, obszar badań (geograficzny) i „głębokość” badań (treść – zakres merytoryczny). Patrz też scoping podczas wykonywania Oceny oddziaływania na środowisko. W Niemczech zgodne z dyrektywą UE, scoping jest wymagany prawem od 1997 roku. Jest on tam realizowany w § 4 niemieckiego Kodeksu Budowlanego, § 5 Ustawy o ocenie oddziaływania na środowisko oraz w Federalnej ustawie o ochronie przyrody. Pierwszym istotnym elementem w ramach procedury jest „spotkanie scopingowe”, podczas którego przedstawiciele różnych urzędów prowadzą konsultacje z organizacjami ochrony przyrody i zaproszonymi ekspertami certyfikowanymi stosownie do Federalnej ustawy o ochronie przyrody.

Linki zewnętrzne

• definicja scopingu w zakresie ochrony środowiska
• „Ocena Oddziaływania na Środowisko - przepisy prawne i wymagania”, dr hab. inż. Elżbieta Pietrzyk-Sokulska, IGSMiE PAN, Pracownia Badań Strategicznych (pdf)