Antoni Listowski: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył szkołę realną w [[Petersburg|Sankt Petersburgu]]. W 1883 wstąpił do Pawłowskiej Szkoły Oficerskiej, którą to ukończył w 1885 z promocją na stopień podporucznika. W latach 1885-1915 służył w armii rosyjskiej, w [[66 Butyrski Pułk Piechoty|66 Butyrskim Pułku Piechoty]]. Jako podpułkownik wziął udział w [[wojna rosyjsko-japońska|wojnie rosyjsko-japońskiej]] ([[Mandżuria]], [[Korea]]) w latach 1904-1905. Po jej zakończeniu pozostawał wraz z pułkiem na terenie Mandżurii do marca 1907. W 1913 został awansowany do stopnia pułkownika. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] dowodził 66 Butyrskim Pułkiem Piechoty; walczył na [[Lubelszczyzna|Lubelszczyźnie]] i w [[Małopolska|Małopolsce]]), a od lutego 1915 został dowódcą 150 Tamańskiego Pułku Piechoty na froncie w [[Galicja (Europa Środkowa)|Galicji]]. 12 lutego 1915 został ranny. Po powrocie ze szpitala 1 maja przejął dowództwo nad [[67 Tarutyński Pułk Piechoty|67 Tarutyńskim Pułkiem Piechoty]]. Od października 1916 dowodził brygadą w [[17 Dywizja Piechoty Imperium Rosyjskiego|17 Dywizji Piechoty]]. 30 grudnia mianowany został generałem majorem, 15 kwietnia 1917 objął dowództwo 138 Dywizji Piechoty, a 1 października został dowódcą XXXVII Korpusu. W grudniu 1917 wystąpił z armii rosyjskiej.