Zygmunt Balicki (inżynier): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK, drobne redakcyjne
Bibliografia, odznaczenia, data i miejsce urodzenia, data i miejsce śmierci, miejsca uwięzienia, działalność, funkcje, kat.
Linia 17:
| quote =
}}
'''Zygmunt Balicki''' (ur. [[13 marca]] [[1888]] w [[Tomsk]]u, zm. [[10 sierpnia]] [[1959]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski inżynier, polityk<ref>''Leksykon historii Polski'' z 1995, s. 27.</ref>.
 
Syn pochodzącego z [[Lublin]]a polskiego zesłańca na [[Syberia|Syberię]], Tadeusza Balickiego, współzałożyciela Gminy Socjalistów Polskich w Warszawie. W 1895 wraz z rodzicami powrócił do Warszawy. W 1905 wziął udział w strajku szkolnym, za co został wydalony z gimnazjum. 1913 ukończył gimnazjum w [[Berno|Bernie]], następnie studiował politechnikę w [[Zurych]]u (inżynieria dróg i budowy mostów). 1920-1925 pracował w Dyrekcji Budowy Kolei Państwowych w Warszawie jako starszy inżynier. Od 1936 kierownik budowy osiedla na Kole w TOR w Warszawie.
W latach 1943–1945 przebywał w [[Niemcy|niemieckich]] obozach.
 
Podczas okupacji od lipca 1941 był członkiem konspiracyjnej organizacji komunistycznej "Proletariusz". VI 1943 aresztowany przez [[gestapo]], przeszedł dwumiesięczne śledztwo w al. Szucha i na [[Pawiak]]u i w latach 1943–1945 przebywał w [[Niemcy|niemieckich]] obozach, m.in. [[Auschwitz-Birkenau]], [[Sachsenhausen]], [[Bergen-Belsen]] i [[Launingen]]. W kwietniu 1945 uwolniony przez wojsko amerykańskie.
 
Od 1946 do 1956 był wiceministrem resortu komunikacji. W latach 1947–1953 był również przewodniczącym [[Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa|Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa]].
 
Od 1905 należałNależał kolejno do: [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] (od 1905), [[Polska Partia Socjalistyczna - Lewica|PPS-Lewicy]] (od 1906), [[Komunistyczna Partia Polski|KPP]] (od 1918 do 1938), [[Polska Partia Robotnicza|PPR]] (od 1942), [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]] (od 1948). W kwietniu 1922 na konferencji KPP w [[Gdańsk]]u został zastępcą członka Komitetu Centralnego (KC) KPP, a w 1923 - członkiem KC KPP. Brał udział w II Zjeździe KPP pod [[Moskwa|MOskwą]] jesienią 1923.
 
Był odznaczony m.in. [[Order Sztandaru Pracy|Orderem Sztandaru Pracy]] I klasy, Krzyżem Komandorskim [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]] i [[Order Krzyża Grunwaldu|Orderem Krzyża Grunwaldu]] III klasy.
 
== Bibliografia ==
*''Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego'', t. 1, Warszawa 1978.
 
{{Przypisy}}
Linia 30 ⟶ 37:
[[Kategoria:Wiceministrowie i urzędnicy PRL]]
[[Kategoria:Działacze PZPR]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944-1989)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy]]
[[Kategoria:Politycy KPP]]
[[Kategoria:Politycy PPR]]
[[Kategoria:Politycy Polskiej Partii Socjalistycznej]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1888]]
[[Kategoria:Więźniowie KL Auschwitz]]
[[Kategoria:Więźniowie KL Sachsenhausen-Gusen]]
[[Kategoria:Więźniowie Pawiaka]]
[[Kategoria:Zmarli w 1959]]