Historia Bydgoskiego Węzła Wodnego: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: usunięcie szablonów Szablon:bibliografia start i Szablon:bibliografia stop |
m Popups: Ujednoznacznienie linku z Berlinka na Berlinka (statek) |
||
Linia 258:
=== Rola gospodarcza w latach 1945-1970 ===
Nowy ustrój polityczny wpłynął niekorzystnie na organizację i funkcjonowanie transportu śródlądowego w Bydgoskim Węźle Wodnym. W [[1945]] r. zarekwirowano większość barek „[[Berlinka (statek)|berlinek]]”, użytkowanych przez bydgoskich szyprów<ref>w 1945 r. znajdowały się w Bydgoszczy 234 berlinki</ref>. Jednostki drewniane nie zostały dopuszczone do ruchu odpowiednim zarządzeniami władz państwowych, a pozostałe upaństwowiono ostatecznie w [[1954]] r. Jeszcze w latach 40. udało się reaktywować Zrzeszenie Właścicieli Barek i Holowników Żeglugi Śródlądowej w [[Bydgoszcz]]y, które obejmowało działaniem całą północną i zachodnią Polskę. Władze zlikwidowały zrzeszenie w [[1951]] r., aby na bazie istniejącej infrastruktury powołać przedsiębiorstwo państwowe '''[[Żegluga Bydgoska]]'''. Dysponowało ono portami śródlądowymi położonymi wzdłuż [[Droga wodna Wisła-Odra|drogi Wisła-Odra]]: w [[Bydgoszcz]]y, [[Ujście (miasto)|Ujściu]], [[Krzyż Wielkopolski|Krzyżu]] i [[Kostrzyn nad Odrą|Kostrzynie]], a także w [[Poznań|Poznaniu]].
Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] znaczenie [[Kanał Bydgoski|Kanału Bydgoskiego]] jako arterii wodnej nie zmalało, albowiem stał się on drugim po [[Kanał Gliwicki|Kanale Gliwickim]] traktem wodnym, umożliwiającym żeglugę barek do 500 ton wyporności. Wzrosło znaczenie [[Kanał Górnonotecki|Kanału Górnonoteckiego]], który obsługiwał południkowy kierunek przewozów towarowych z regionu [[Kujawy|Kujaw]] i [[Pałuki|Pałuk]], gdzie rozpoczęto eksploatację bogactw naturalnych ([[Halit|sól]], [[wapień]], [[kruszywo]]). Do [[1962]] r. tonaż ładunków masowych transportowanych przez [[Kanał Bydgoski]] przekraczał wielkość przewozów sprzed wojny.
| |||