Podczaszy: Różnice pomiędzy wersjami

W [[XVI wiek|XVI]] wieku i później podczaszostwo nadworne było urzędem honorowym i nie wiązało się z realnymi funkcjami, z wyjątkiem obsługi [[król]]a podczas wielkich uroczystości. Tytuł podczaszego był godnością nadawaną przez króla. Często otrzymywali go młodzi magnaci w początku swojej kariery. Dla niektórych, zwłaszcza przedstawicieli średniej [[szlachta|szlachty]] był jednak nieraz jej zwieńczeniem. Również przedstawiciele magnaterii o niewygórowanych ambicjach lub wobec braku predyspozycji, pozostawali przy tej stosunkowo niewysokiej godności. Jak wszystkie urzędy Rzeczypospolitej podczaszy był tytułem dożywotnim, chyba że piastujący go otrzymał awans. Jednocześnie było dwóch podczaszych: koronny i litewski. Otrzymując tytuł podczaszy ozdabiał swoją tarczę herbową insygniami przynależnymi podczaszemu.<br />Podczaszym koronnym był na przykład późniejszy [[województwoWojewództwo sandomierskie (I Rzeczpospolita)|wojewoda sandomierski]] [[Jan Sobiepan Zamoyski]], pierwszy mąż [[Maria Kazimiera d'Arquien|Marysieńki Sobieskiej]], który w 1655 roku awansował na to stanowisko z krajczego koronnego. Od podczaszostwa koronnego zaczynał swoją karierę [[Stanisław Leszczyński]], a od litewskiego [[hetman wielki koronny]] [[Jan Klemens Branicki (hetman)|Jan Klemens Branicki]].