Euzebiusz z Cezarei: Różnice pomiędzy wersjami

'''Euzebiusz z Cezarei''' (ur. ok. [[264]], zm. ok. [[340]]) – pisarz, [[teologia|teolog]] i historyk [[chrześcijaństwo|chrześcijański]], [[biskup]] [[Cezarea Nadmorska|Cezarei]] w [[Palestyna|Palestynie]] od [[313]]<ref>Praca zbiorowa pod redakcja [[Aleksander Krawczuk|Aleksandra Krawczuka]], 2005, ''Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych'', ss. 433, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.</ref>. Uczeń [[Pamfil z Cezarei|Pamfila z Cezarei]], obrońcy twórczości [[Orygenes]]a -– jako wyraz oddania dla swego mistrza, przyjął przydomek ''syn Pamfila''<ref>Por. Pamfil z Cezarei, w: {{cytuj książkę | tytuł = Słownik wczesnochrześcijańskiego piśmiennictwa |inni= J. M. Szymusiak SJ, M. Starowieyski (oprac. )| wydawca = Księgarnia św. Wojciecha | miejsce = Poznań | rok = 1971 | strony= 313}}</ref>.

Euzebiusz jest uważany za twórcę dziejopisarstwa chrześcijańskiego. Jest autorem ''Historii Kościelnej'' (''Historia Ecclesiastica'', wyd. polskie, [[1924]]) -– pierwszej próby przedstawienia dziejów Kościoła od jego założenia do czasów zwycięstwa [[Konstantyn I Wielki|Konstantyna Wielkiego]] nad [[Licyniusz (cesarz rzymski)|Licyniuszem]]. Po śmierci władcy napisał też obszerny utwór [[panegiryk|panegiryczny]] na cześć Konstantyna, którego łaciński tytuł brzmi: ''[[Vita Constantini|De Vita Constantini]]''.