Minuskuł 13 (Gregory-Aland): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
corr.
Linia 50:
== Historia ==
[[Plik:Minuscule 13 (Lc 7,35-40).jpg|thumb|240px|Facsimile Abbotta a tekstem Łk 7,35-40]]
[[Paleografia|Paleograficznie]] datowany jest na wiek XIII<ref name = Aland/>. Tak go datował [[Caspar René Gregory|Gregory]], Aland i tak go obecnie datuje [[INTF]]{{r|INTF}}. Przypuszcza się, że rękopis został napisany w [[Kalabria|Kalabrii]] albo na Sycylii<ref name = Gregory/>. W swoim czasie należał do arcybiskupa [[Reims]] [[Charles Maurice Le Tellier|Le Telliera]] (1671–1710) (wraz z kodeksami [[Minuskuł 10|10]], [[Minuskuł 11|11]]){{r|Scrivener}}{{r|Gregory}}. Obecnie przechowywany jest we [[Francuska Biblioteka Narodowa|Francuskiej Bibliotece Narodowej]] (Gr. 50) w [[Paryż]]u{{r|Aland}}{{r|INTF}}.
 
Był badany przez wielu paleografów oraz krytyków tekstu. W 1710 roku wykorzystał go [[Ludolph Kuster|Kuster]] w swojej zrewidowanej edycji ''Novum Testamentum'' [[John Mill|Milla]] (rękopis uzyskał siglum Paris 6). Wykaz wariantów kodeksu sporządził dlań De Louvois{{r|Gregory}}. Kuster ocenił, że żaden z paryskich rękopisów nie dostarczył tylu wariantów do jego wydania co ten rękopis{{r|Scrivener}}. Na listę rękopisów Nowego Testamentu wciągnął go [[Johann Jakob Wettstein|Wettstein]]<ref name = Wettstein>{{Cytuj książkę | nazwisko = Wettstein | imię = Johann Jakob | autor link = Johann Jakob Wettstein | tytuł = Novum Testamentum Graecum editionis receptae cum lectionibus variantibus codicum manuscripts | url = http://www.archive.org/stream/hekainediatheken00clem#page/46/mode/2up | data dostępu = 06 06 2012 | tom = 1 | rok = 1751 | wydawca = Ex Officina Dommeriana | miejsce = Amsterdam | język = la | strony = 47}}</ref>. Wettstein jako pierwszy odnotował podobieństwo do kodeksu [[Minuskuł 69|69]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Wettstein | imię = Johann Jakob | autor link = Johann Jakob Wettstein | tytuł = Novum Testamentum Graecum editionis receptae cum lectionibus variantibus codicum manuscripts | url = http://www.archive.org/stream/hekainediatheken00clem#page/46/mode/2up | data dostępu = 06 06 2012 | tom = 1 | rok = 1751 | wydawca = Ex Officina Dommeriana | miejsce = Amsterdam | język = la | strony = 53}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = Edward F. Hills | tytuł = The Inter-Relationship of the Caesarean Manuscripts | url = http://www.jstor.org/discover/10.2307/3261999?uid=3738840&uid=2&uid=4&sid=56248482763 | czasopismo = Journal of Biblical Literature | oznaczenie = Vol. 68, No. 2 | data = Jun., 1949 | strony = 141}}</ref>.
Linia 59:
[[Oskar von Gebhardt]] w 1881 roku zaobserwował tekstualne podobieństwo do kodeksu [[Codex Beratinus|Beratinus]]{{r|Gregory}}.
 
Dokładne badania tekstu rękopisu w Ewangelii Marka – metodą wielokrotnych wariantów – i jego relacji do pokrewnych rękopisów przeprowadzili krytycy tekstu Kirsopp Lake oraz Silva Lake<ref>[[Kirsopp Lake]] and Silva Lake, ''Family 13 (The Ferrar Group). The Text According to Mark with a Collation of Codex 28 of the Gospels'', Studies and Documents XI (London, 1941).</ref>. Jacob Geerlings podobne badania przeprowadził dla rękopisu w pozostałych Ewangeliach<ref name = Geerlings>J. Geerlings, ''Family 13 and EFGH'', appendix A of Studies and Documents XIX (Salt Lake City, 1961)</ref>. Lake koncentrował się na odtworzeniu tekstu archetypu<ref>{{Cytuj pismo | autor = Bruce M. Metzger | url = http://www.biblicalstudies.org.uk/pdf/jbl/1945_metzger.pdf | tytuł = The Caesarean Text of the Gospels | czasopismo = Journal of Biblical Literature | oznaczenie = Vol. 64, No. 4 | data = Dec., 1945 | strony = 457-489}} </ref>, z którego pochodzi grupa, dla Geerlingsa chodziło o stworzenie profilu tekstualnego grupy{{r|Geerlings}}.
 
Tekst rękopisu jest cytowany w naukowych wydaniach greckiego ''Novum Testamentum'' Nestle-Alanda (NA26, NA27). W 27 wydaniu Nestle-Alanda (NA27) zaliczony został do rękopisów cytowanych w pierwszej kolejności<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Nestle | imię = Eberhard et Erwin | inni = communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C. M. Martini, B. M. Metzger | tytuł = Novum Testamentum Graece | wydanie = 27 | wydawca = Deutsche Bibelgesellschaft | miejsce = Stuttgart | rok = 2001 | strony = 58*-59* | isbn = 978-3-438-05100-4}}</ref>.