Państwo Ukraińskie (hetmanat): Różnice pomiędzy wersjami

'''Hetmanat''', oficjalnie: ''Państwo Ukraińskie''([[język ukraiński|ukr.]] ''Українська Держава'')<ref>Jan Jacek Bruski, ''Petlurowcy'', Kraków 2004, Wyd. Arcana , ISBN 83-86225-03-3 , s.47</ref> – nazwa powstałego pod protektoratem niemieckim państwa [[Ukraina|ukraińskiego]] w okresie pomiędzy [[29 kwietnia]] [[1918]] a [[26 grudnia]] [[1918]], podczas rządów [[Pawło Skoropadski|Pawła Skoropadskiego]].

 

[[9 lutego]] 1918 [[Ukraińska Republika Ludowa]], [[Cesarstwo Niemieckie]], [[Austro-Węgry]], [[Turcja]] i [[Bułgaria]] podpisały [[Traktat brzeski (9 lutego 1918)|traktat brzeski]]. Państwa te uznały niepodległość Ukrainy, oraz jej zachodnie granice łącznie z Chełmszczyzna, Podlasiem i Wołyniem, i nawiązały stosunki dyplomatyczne. Uzgodniono również uwolnienie jeńców wojennych oraz dostawy żywności dla Niemiec i Austro-Węgier w zamian za pomoc wojskową w wyzwoleniu ziem ukraińskich spod władzy Rosji.

 

Niemcy rozpoczęli działania od aresztowania kilku członków rządu [[Ukraińska Republika Ludowa|Ukraińskiej Republiki Ludowej]], w tym ministra spraw wojskowych [[Ołeksandr Żukowśkyj|Ołeksandra Żukowskiego]], jak również rozbrojenia [[Synożupannyki|dywizji Synożupannyków]] i oddziałów [[Strzelcy Siczowi|Strzelców Siczowych]]. [[28 kwietnia]], podczas obrad UCR, kiedy uchwalano Konstytucję Ukraińskiej Republiki Ludowej, na salę wkroczył oddział niemiecki, który ogłosił rozwiązanie UCR. Jednocześnie władze niemieckie poparły decyzję Ogólnoukraińskiego Zjazdu Włościańskiego, który oddawał władzę w ręce Pawła Skoropadskiego, który ogłosił się [[dyktator]]em z tytułem hetmana. Nazwa państwa została zmieniona z Ukraińskiej Republiki Ludowej na '''Państwo Ukraińskie''' (ukr. ''Українська Держава'').

 

Najwyższą władzę stanowił hetman Pawło Skoropadski. Desygnował on premiera, który tworzył rząd. W czasie istnienia Państwa Ukraińskiego działały kolejno trzy rządy, których premierami byli: [[Fedir Łyzohub]] i [[Serhij Gerbel]].

{{Main|Ukraińskie gabinety rządowe 1917-1926}}

Państwo Ukraińskie zostało uznane przez 30 państw, w 23 otworzyło przedstawicielstwa dyplomatyczne. Udało mu się doprowadzić do przyłączenia do Ukrainy Krymu (na zasadach autonomii), zawarto sojusze z [[Republika Dońska|Republiką Dońską]], [[Kubańska Republika Ludowa|Republiką Kubańską]] i Gruzją. Podpisano również w dniu [[12 czerwca]] 1918 r. pokój z bolszewicką Rosją.

 

Kraj podzielono na 9 guberni: wołyńską, katerynosławską, kijowską, podolską, połtawską, tawryjską, charkowską, chersońską i czernihowską.

 

Wbrew stanowisku niemieckiemu, Skoropadski zaplanował utworzenie 300-tysięcznej armii. Udało mu się jednak zorganizować 65-tysięczną armię. W jej skład przyjęto 276 generałów i admirałów dawnej armii rosyjskiej, w tym wielu przeciwników niepodległości Ukrainy. Rozpoczęto organizację Ukraińskiej Akademii Wojskowej, powstało 5 korpusów kadetów i 19 szkół oficerskich.

 

Zorganizowano 8 korpusów armijnych (I Wołyński, II Podolski, III Odeski, IV Kijowski, V Czernihowski, VI Połtawski, VII Charkowski, VIII Katerynosławski), 16 dywizji piechoty, 4 dywizje kawalerii, 84 pułki artylerii.

 

Za czasów Państwa Ukraińskiego powołano Bibliotekę Narodową w Kijowie, Ukraińską Akademię Nauk, Ukraiński Uniwersytet Państwowy w Kamieńcu Podolskim, Uniwersytet Kijowski. Utworzono Główny Urząd Sztuki i Kultury Narodowej, Ukraińskie Archiwum Narodowe, Operę Narodową, Teatr Państwowy, Orkiestrę Państwową.

 

Otwarto 50 państwowych szkół średnich oraz 150 gimnazjów.

 

Po zawarciu rozejmu pomiędzy państwami centralnymi a Ententą [[11 listopada]] 1918 roku i rozpoczętej w konsekwencji ewakuacji wojsk niemieckiego [[Ober Ost]]u z Ukrainy, jak również wskutek złych nastrojów społecznych (rabunkowa gospodarka niemiecka, ogłoszenie przez hetmana federacji z Rosją) nadarzyła się okazja do kolejnego przewrotu.

 

[[nl:Oekraïense Staat]]

[[ja:ウクライナ国]]

[[uk:Українська Держава]]

[[zh:烏克蘭國]]