Sacrosanctum concilium: Różnice pomiędzy wersjami

Jedną z ważniejszych zmian w podejściu do liturgii było przyswojenie przez dokument Soborowy terminu ''Misterium paschalne'' (Łac. ''Mysterium paschale'') – jako ważnego pojęcia wyjaśniającego chrześcijańskie odkupienie, które jest proklamowane i realizowane w [[Liturgia chrześcijańska|liturgii]]. Ojcowie soborowi dali pieczęć kościelną owocowi studiów uczonych [[Ruch liturgiczny|Ruchu liturgicznego]]. Do promocji rozumienia [[Zbawienie|zbawienia]] jako ''misterium chrześcijańskiego'' w XX w. szczególnie przyczynił się opat benedyktyńskiego [[Opactwo Maria Laach|opactwa Maria Laach]], dom [[Odo Casel|Odo Casel OSB]] i jego szkoła. Pojęcie to weszło do dokumentu ''Sacrosanctum Concilium'' nie bez pewnej opozycji i nierozumienianiezrozumienia ze strony niektórych uczestników soboru. Podnosiły się głosy twierdzące, że jest ono niejasne i chimeryczne, jego ortodoksja jest wątpliwa, oraz że jest ono ignorowane przez ortodoksyjną [[teologia|teologię]]. Sobór jednak postanowił potwierdzić ważność i znaczenie tego terminu<ref>Bouyer L., ''The Liturgy Revived. A Doctrinal Commentary of the Conciliar Constitution on the Liturgy'', s.11-12</ref><ref>Füglister, Notker, ''Passover'', w: ''Sacramentum Mundi'', tom 4, s. 353</ref>. Na początku pierwszego rozdziału Dokumentdokument mówi o ''misterium paschalnym'', które dokonało się w Chrystusie i sprawowane jest w liturgii [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystii]] i w innych sakramentach: