Polski Kościół Starokatolicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
infobox, drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
m →Polski Kościół Starokatolicki w II RP: poprawa linków, drobne merytoryczne |
||
Linia 86:
W 1933 [[Kościół (organizacja)|Kościół]] zawarł [[unia kościelna|unię kościelną]] z niemiecką parafią starokatolicką w Katowicach. Nie udało się jednak tego połączenia zarejestrować w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, w związku z czym w okresie międzywojennym Polski Kościół Starokatolicki nie był wpisany do rejestru kościołów i związków wyznaniowych.
W 1936 w Polskim Kościele Starokatolickim doszło do kryzysu. Władysław Faron próbował pojednać się z Polskim Narodowym Kościołem Katolickim. Jego zabiegi udaremnili jednak [[
Osłabiony schizmą Polski Kościół Starokatolicki przetrwał do 1939. Przestał jednak praktycznie istnieć w czasie II wojny światowej, gdy w latach 1941–1945 pod zarzutem udzielania rozwodów bez zgody władz [[III Rzesza|Rzeszy Wielkoniemieckiej]] biskup Faron został uwięziony przez niemieckiego okupanta, następnie zaś za odmowę współpracy z [[Gestapo]] zesłany do obozu koncentracyjnego.
| |||