Maria Cunitz: Różnice pomiędzy wersjami

Ze względu na jej dokonania zwano ją "Śląską [[Atena|Pallas]]" oraz "Drugą [[Hypatia z Aleksandrii|Hypatią]]"<ref>{{cytuj stronę | url = http://web.clas.ufl.edu/users/rhatch/pages/03-Sci-Rev/SCI-REV-Home/sr-women/05-SR-WOMEN-CUNITZ-PAGE-bio.html| tytuł = The Cunitz Page| data dostępu = 2012-07-04| autor = Robert A. Hatch| opublikowany = web.clas.ufl.edu |język = en}}</ref>, a jej praca, ''Urania propitia'', wydana własnym sumptem w [[Oleśnica|Oleśnicy]] w 1650 roku, będąca udoskonaleniem [[Tablice Rudolfińskie|Tablic Rudolfińskich]] [[Johannes Kepler|Keplera]], przyniosła jej sławę europejską. Napisała ją w [[Łubnice (województwo łódzkie)|Łubnicach]], niedaleko klasztoru w [[Ołobok (województwo wielkopolskie)|Ołoboku]], gdzie wraz z mężem znalazła schronienie przedw czasie [[wojna trzydziestoletnia|wojnąwojny trzydziestoletniątrzydziestoletniej]] u boku ksieni [[Konwent Cysterek w Ołoboku|konwentu cysterek]] Zofii Łubieńskiej. Swoje dzieło zadedykowała cesarzowi [[Fryderyk III Habsburg|Fryderykowi III]]. ''Urania propitia'' zawierała nowe tablice astronomiczne, tzw. [[Efemerydy (astronomia)|efemerydy]] oraz w bardziej jasny i prosty sposób rozwiązywała (korygując wcześniejsze obliczenia) „problem [[Johannes Kepler|Keplera]]”, który zagęszczał maksymalnie sfery w przestrzeni trójwymiarowej. W 1656 roku, podczas pożaru [[Byczyna|Byczyny]], spaliła się większość jej dorobku naukowego: notatek i rękopisów.

Maria i Eliasz prowadzili kilkuletnią korespondencję z Janem Heweliuszem, a następnie z francuskim astronomem [[Ismail Bouillaud|Ismailem Bouillaudem]]. Jej listy przechowywane są w [[Bibliotheque Nationale de France]] oraz w [[Bibliotheque de l’Observatoire]] w Paryżu. Znany jest też fakt jej korespondencji z Johannem Albrechtem Portnerem z Ratyzbony oraz z sekretarzem królowej Polski, Pierre’em Desnoyersem{{fakt|data=2012-07}}. Maria Cunitz owdowiała w roku 1661 i potem zaprzestała działalności naukowej.